Łysanki
1445 m n.p.m.
Szczyt reglowy w Tatrach Zachodnich , wznoszący się pomiędzy Doliną Strążyską a Doliną Małej Łąki.
Od południowej strony masyw Łysanek od Grzybowca oddzielony jest Przełęczą w Grzybowcu (1311 m). W północnym natomiast kierunku tworzy dwa grzbiety, które niżej znów rozgałęziają się (każdy na dwa grzbiety). Łącznie więc w dolnej części Łysanek znajdują się cztery grzbiety, pomiędzy którymi znajdują się 3 doliny. W kierunku od wschodu na zachód są to: północno-wschodni grzbiet Łysanek, Suchy Żleb, Samkowy Grzbiet, Dolina za Bramką, Pośredni Wierszyk, Mały Żlebek i północno-zachodni grzbiet Łysanek:
- grzbiet północno-wschodni opada do Samkowego Zwornika (1317 m). Grzbiet ten oddziela Dolinę Grzybowiecką (górne odgałęzienie Doliny Strązyskiej) od Doliny za Bramką. W Samkowym Zworniku odgałęzia się w północnym kierunku Samkowy Grzbiet oddzielający Suchy Żleb od Doliny za Bramką
- od grzbietu północno-zachodniego nieco poniżej szczytu Łysanek odgałęzia się w północnym kierunku boczny grzbiet Pośredniego Wierszyka, oddzielający Dolinę za Bramką od Małego Żlebka.
Jest to dobrze wyodrębnione wzniesienie reglowe, niemal całkowicie zalesione, ale w jego północno-wschodnim grzbiecie znajdują się zbudowane z dolomitów skałki, tzw. Jatki. Dawniej były używane przez taterników do treningu wspinaczkowego, wspinał się na nich np. w 1908 r. Mieczysław Karłowicz. Obecnie w partiach szczytowych istnieją jeszcze niewielkie niezalesione obszary, na których las nie zdążył się jeszcze odtworzyć po wielkich spustoszeniach, jakich dokonał huragan w 1968 r.
W początkach turystyki tatrzańskiej Łysanki dzięki swojej bliskości od Zakopanego były dość popularne. W 1898 r. Towarzystwo Tatrzańskie wykonało na ich szczyt ścieżkę turystyczną. Obecnie masyw Łysanek włączony został w obszar ochrony ścisłej Regle Zakopiańskie i jest niedostępny dla turystów i taterników. Możliwe jest jedynie wejście zielonym szlakiem do Doliny za Bramką.
