Prof. Andrzej Paulo urodził się w 1937 r. w Pionkach. Emerytowany profesor zwyczajny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, do końca 2007 roku pracował na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska. Karierę naukową i podróżniczą rozpoczął w 1960 r. jako magister inżynier geolog, później doktor nauk technicznych i od 1983 doktor habilitowany. Po zniesieniu blokady awansu przez PZPR w 1989 został mianowany docentem, a w 1993 profesorem nauk o Ziemi. Prof. Andrzej Paulo wniósł nieoceniony wkład w dziedzinę badań geologicznych oraz poszukiwania złóż naturalnych i ochronę środowiska. Przez 47 lat realizował ekspedycje naukowe, speleologiczne, górskie i eksploracyjne zarówno w Polsce, jak i na świecie: w Algierii, Mongolii, krajach byłej Jugosławii, Szwecji, Irlandii, Finlandii, Hiszpanii, Turcji, Ekwadorze, Boliwii, Peru, Chile (Wyspa Wielkanocna), na Kubie, w Tajlandii, Kambodży, Malezji, Laosie i na Antarktydzie. Przez kilka lat był profesorem wizytującym w Ekwadorze na Universidad Nacional w Quito i Universidad Técnica Particular w Loja oraz w Chile na Universidad La Serena.
Równolegle z pracą naukową i badawczą prof. Andrzej Paulo był zawsze aktywny społecznie. Został przewodniczącym Komisji Kultury ZNP AGH, a od 1980 do 2015 r. był członkiem NSZZ „Solidarność”. W latach 1981-88 przewodniczył Tajnej Komisji Zakładowej „S” AGH, później był współorganizatorem Podstolika Ekologicznego „Okrągłego Stołu”.
Od 2006 r. kierował Polską Wyprawą Naukową do Peru, której największym sukcesem jest udokumentowanie walorów środowiskowych terenów wokół Doliny Wulkanów Andahua i Doliny Rio Colca, które w 2018 zostały wpisane na listę geoparków UNESCO. Badania są prowadzone nadal przez wolontariuszy z 10 ośrodków naukowych w Polsce. Monumentalne dzieło Polskiej Wyprawy Naukowej, jak i stworzona interdyscyplinarna dokumentacja odkryć i obserwacji geologicznych, przyczyniły się w wielkim stopniu do utrwalenia polskich osiągnięć w Peru nie tylko wśród lokalnej ludności, ale również w kontaktach z władzami peruwiańskimi różnych szczebli oraz z instytucjami naukowymi w tym kraju.
Za swoją działalność i niezłomny charakter został wyróżniony m.in.: jako członek honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek korespondent Sociedad Geográfica de Lima (2006, Peru) i odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski – 1993 i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski – 2013; medalem Komisji Edukacji Narodowej – 1995; medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe – 1984; odznaką honorowa Universidad de LaSerena, Chile – 2002; medalem „Dziękujemy za Wolność” – 2017; oraz odznaką „Za Zasługi dla Niepodległości 1956- 1989” – 2019.

 

 

 

 

 Kapitan Andrzej PIOTROWSKI

 

 

 

Andrzej Piętowski – polski kajakarz, podróżnik i eksplorator,

 

  Andrzej Andrew Piętowski urodził się w 1954 r. w Krakowie. Pasjonat kajakarstwa górskiego, czlonek Akademickiego Klubu Turystyki Kajakowej „Bystrze”, wybrany jego prezesem w 1975 r. Założyciel Polsko-Amerykańskiej Fundacji Edukacyjnej im. Ernesta Malinowskiego i Fellow National ’09 prestiżowego The Explorers Club w Nowym Jorku. Studiował elektronikę na Akademii Górniczo-Hutniczej i matematykę na Uniwersytecie Bowling Green w Ohio. Drugi (po Marku Bylińskim) kierownik wyprawy kajakowej Canoandes ’79, która przepłynęła 23 rzeki w Meksyku, USA, Gwatemali, Nikaragui, Kostaryce, Panamie, Ekwadorze, Peru i Argentynie, w tym 13 jako pierwsi eksploratorzy. W 1981 wraz z Piotrem Chmielińskim, Stefanem Danielskim, Krzysztofem Kraśniewskim, Jerzym Majcherczykiem, Jackiem Boguckim i Zbigniewem Bzdakiem dokonał pierwszego przepłynięcia najgłębszego na ziemi kanionu Rio Colca w Peru. Amerykański Paddler Magazine uznał ten wyczyn Polakow za „jedno z najważniejszych wydarzeń eksploracyjnych XX wieku” a w 1984 wpisane zostalo do Księgi Rekordow Guinnessa. W grudniu 1981 kajakarze założyli w Limie Komitet Obrony Solidarności, na czele którego stanął późniejszy noblista Mario Vargas Llosa. Andrzej Piętowski wyemigrował do USA w 1982. Zdobył wulkany Cotopaxi i Chimborazo (solo) w Ekwadorze oraz Mt. McKinley-Denali na Alasce. W 1983 w grupie trzech pierwszych kajakarzy przepłynął najwyższy odcinek Rio Apurimac- Amazonas do mostu w Pillpinto oraz dotarł do jej źródeł. Wyprawa Canoandes’79 uhonorowana została Super Kolosem w 2000 r. Stała się przedmiotem wielu publikacji, m.in. w National Geographic Magazine i Canoe&Kayak w USA i dwóch relacji autorstwa Andrzeja Piętowskiego: „First Descents: In Search of Wild Rivers” oraz „Na podbój kanionu Colca i górskich rzek obu Ameryk”.
Andrzej Pietowski kierował wyprawą naukową „Source of the Amazon 2000”, określając najdalsze miejsce źródłowe Amazonki w jeziorze Ticlla Cocha pod Nevado Mismi (5,597 m npm). W ekspedycji pod auspicjami National Geographic Society uczestniczyli specjaliści z The Explorers Club, Peruwiańskiego Towarzystwa Geograficznego, Smithsonian Institute i Uniwersytetu Harvarda.
Od 2004 prowadzi w Dolinie Colca letnie szkoły języka angielskiego przygotowując Peruwiańczyków do pracy w turystyce. W 2006 odsłonił na rynku w Chivay pomnik zdobywców Kanionu Colca i Aleję Polonia. Jest twórcą wielu wydarzeń przybliżających miejscowej ludności Polskę i jej dorobek kulturalny. Zostal członkiem Kongresu Polonii Amerykańskiej. „Za wybitne osiągnięcia w działalności odkrywczej i podróżniczej, za wspieranie przemian demokratycznych w Polsce i za popularyzowanie polskiej kultury” odznaczony w 2013 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Od 2019 r. piastuje funkcję wiceprezesa Oddziału Polskiego The Explorers Club.

 

 

 

 

 

   Tadeusz Perkitny (1902-1986) i Leon Mroczkiewicz (1900-1971) odbyli niesamowitą podróż dookoła świata. Ich wyprawa rozpoczęła się 11 września 1926 roku w Poznaniu i zakończyła tamże po okrążeniu całego globu 18 lutego 1930. Świeżo upieczeni absolwenci Uniwersytetu Poznańskiego ruszyli na włóczęgę, by na własne oczy zobaczyć i lepiej poznać lasy różny stref klimatycznych, o których uczyli się podczas studiów z zakresu leśnictwa. Dysponując skromnymi środkami finansowymi podczas podróży podejmowali się przeróżnych prac, aby kontynuować wyprawę.
Okrążając kulę ziemską przez Szwecję, Francję dotarli do Brazylii, Amerykę Południową przemierzyli przez Argentynę i Chile, by dostać się do Azji, gdzie odwiedzili Półwysep Indochiński i Cejlon, kończąc podróż w Afryce, skąd zakupionym w Casablance Fordem wrócili do Poznania. W ciągu czterech lat odwiedzili 36 krajów na 5 kontynentach.
Leon Mroczkiewicz i Tadeusz Perkitny swoją postawą reprezentowali cechy, którymi odznaczają się najwięksi podróżnicy – niebywałą pogodę ducha, zaradność i kreatywność. Rozsławiali dobre imię Polski w każdym miejscu, do którego dotarli. Mottem przyświecającym podróżnikom było „byleby naprzód, przed siebie, z uśmiechem na twarzy”.
Po odbyciu wyprawy zapisali się w dziejach poznańskiej nauki, współtworząc ośrodki Hodowli Lasu i Technologii Drewna w Wyższej Szkole Rolniczej (dziś Uniwersytet Przyrodniczy). Tadeusz Perkitny był doskonałym dydaktykiem, cenionym autorem podręczników akademickich. Uhonorowany tytułami doktora honoris causa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i Akademii Rolniczej w Poznaniu. Leon Mroczkiewicz był naukowcem zaangażowanym w działanie wielu towarzystw i komisji, m.in. członek korespondent Polskiej Akademii Nauk. Otrzymał tytuł doktora honoris causa na Wydziale Leśnym Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie.
Tadeusz Perkitny w książkach ”Z setką złotych dookoła świata” i „Okrążmy świat raz jeszcze”, będących inspiracją dla wielu pokoleń, opisał wyprawę z właściwym sobie talentem i autoironią - „Po raz pierwszy w życiu jesteśmy…sławni. Sława ta – jak każde nieszczęście, spada na nas znienacka. (…) w najpopularniejszej miejscowej gazecie „El Mercurio” ukazuje się artykuł, który krzyczy wielkimi czcionkami na czołowym miejscu, że takich dwóch uwidocznionych na zdjęciu „muchachos Polacos”, obszedłszy cały świat piechotą, przybyło wczoraj przez Andy do miasta Valparaiso. (…) Że jesteśmy „muchachos lindos y robustos”, to jest niby „młodzieńcy ładni i krzepcy”. Że gadamy płynnie wszystkimi bez wyjątku językami Europy. Że będąc w Brazylii, rozdarliśmy na drobne kawałki rosłego jaguara. Że całą rzekę Paranę przebyliśmy wpław. Że w Argentynie własnymi rękoma zbudowaliśmy kolej…”.

 

 

 

Henryk Jaskuła - pierwszy Polak, który okrążył Ziemię

Odsłonięcie tablic w roku 2020 zbiegnie się z ceremonią wręczenia Nagrody im. Benedykta Polaka, która odbędzie się w sobotę 10 października br w Collegium Maius w Krakowie.