Muzea Lizbony na weekend
Jak zwiedzać Muzea Lizbony ? Jest ich sporo i na poznanie wszystkich trzeba poświęcić wiele czasu. Gdy mamy do dyspozycji zaledwie weekend, skoncentrujmy się na odwiedzeniu kilku z nich, niedużych, położonych przy głównych trasach turystycznych, gdzie można wpaść pomiędzy spacerami, wspinaniem się po schodach i licznych windach, podziwianiem panoramy z miejsc widokowych i degustacją miejscowych przysmaków.
Zwiedzanie stolicy Portugalii najlepiej rozpocząć od Lisboa Story Center. To ekspozycja ulokowana w siedzibie miejskiego centrum informacji turystycznej, przy Terreiro do Paco, na placu Praca do Comercio, centralnym miejscu Lizbony. W krótkim czasie (około godziny) poznajemy historię Lizbony. Z audio przewodnikiem na uszach, we własnym tempie śledzimy dzieje miasta od czasów Fenicjan, przez Wielkie Odkrycia Geograficzne, Reformację i czasy współczesne, a nawet przeżyjemy spektakularne trzęsienie ziemi, które w XIX wieku wpłynęło na losy Lizbony w znaczący sposób.
Zwiedzanie stolicy Portugalii najlepiej rozpocząć od Lisboa Story Center. To ekspozycja ulokowana w siedzibie miejskiego centrum informacji turystycznej, przy Terreiro do Paco, na placu Praca do Comercio, centralnym miejscu Lizbony. W krótkim czasie (około godziny) poznajemy historię Lizbony. Z audio przewodnikiem na uszach, we własnym tempie śledzimy dzieje miasta od czasów Fenicjan, przez Wielkie Odkrycia Geograficzne, Reformację i czasy współczesne, a nawet przeżyjemy spektakularne trzęsienie ziemi, które w XIX wieku wpłynęło na losy Lizbony w znaczący sposób.
Będąc na placu Praca do Comercio nie sposób nie wspiąć się windą na z platformę łuku triumfalnego Arco da Rua Augusta, zbudowanego w 1875 roku, podobnie jak jego otoczenie, po wielkim trzęsieniu ziemi. Stad otwiera się widok na całe miasto i na deltę rzeki Tag, na którą spogląda z pomnika centralnie ulokowanego na placu król Józef I.
W starej klimatycznej dzielnicy Chiado odwiedzamy muzeum sztuki współczesnej Museu do Chiado, które gromadzi sztukę z przełomu XIX i XX wieku, z dziełami czołowych portugalskich artystów tego okresu, a także niektórych artystów zagranicznych. Posiada najlepszą kolekcję malarstwa i rzeźby portugalskiej z okresu romantyzmu, naturalizmu i sztuki nowoczesnej.
Podążając w stronę Alfamy, napotkamy dwa ciekawe muzea, usytuowane w niewielkiej odległości od siebie. Pierwsze z nich to muzeum Teatru Rzymskiego Teatro Romano . Zbiory muzealne i odsłonięte pozostałości starożytnych murów przybliżają nam dawny kompleks teatru, czyli jedno z najważniejszych miejsc Lizbony w czasach, kiedy miasto pod nazwą Olisipo było częścią Cesarstwa Rzymskiego.
Nieopodal, w pobliżu Katedry, usytuowane obok kościoła pod wezwaniem św Antoniego , muzeum Santo António przybliża nam postać świętego, który, znano jako Antoni Padewski, w istocie był Lizbończykiem, urodził się w miejscu obecnego kościoła I mieszkał tu przez 20 lat swojego życia. Coroczna procesja i festiwal św Antoniego w czerwcu to jedno z największych wydarzeń w Lizbonie.
Gdy udamy się w stronę Belem, mamy do zwiedzenia klika sąsiadujących ze sobą obiektów muzealnych. Pierwszy z nich to MAAT (Museu de Arte, Arquitetura e Tecnologia) – Muzeum Sztuki, Architektury i Archeologii, nowoczesny futurystyczny budynek w kształcie muszli. W czasie, gdy zwiedzałam ekspozycje, moją uwagę przykuł film Artura Żmijewskego zatytułowany „Democracies” z 2009 roku, przedstawiający polityczne manifestacje na świecie, m.in. rekonstrukcję powstania warszawskiego i pogrzeb Zbigniewa Religi, wydarzenia w Irlandi, Izraelu i Strasburgu, sugerujące pojmowanie demokracji bardziej jako miejsca konfliktu niż pola dla konsensusu.
Powiązane z nim ( wchodzimy na jeden bilet) jest Museu da Eletricidade, czyli Muzeum Elektryczności, zajmującym dawną elektrownię cieplną - Central Tejo, która oświetlała Lizbonę przez prawie pół wieku. Ogromne maszyny, piętrowe konstrukcje i ruchome urządzenia wytwarzające prąd to prawdziwa industrialna magia i kawał historii przemysłu energetycznego, podanej w przystępny sposób. Z zewnątrz muzeum położone nad Tagiem jest wyjątkowej urody obiektem architektury postindustrialnej.
Tuż obok mieści się Narodowe Muzeum Powozów Museu Nacional dos Coches – to największe muzeum powozów i karet na świecie, a jednocześnie jedno z najciekawszych muzeów w Lizbonie. Kolekcja pojazdów, bogato zdobionych i kapiących złotem, jest doprawdy imponująca, Muzeum prezentuje takie eksponaty, jak elementy ubioru woźniców, wyposażenia powozów oraz szereg obrazów przedstawiających sceny rodzajowe.
Trochę z dala od utartych tras, ale łatwo osiągalne autobusem miejskim, warte odwiedzenia jest Narodowe Muzeum Azulejos, Museu Nacional do Azulejo. Azulejos, czyli kolorowe kafelki czy płytki ceramiczne to symbol nie tylko Lizbony, ale całej Hiszpanii. Sam budynek muzealny to dawny Klasztor Madre Deus (Matki Boskiej), zachwycający swoją architekturą oraz zdobieniami.
Informacje: www.visitlisboa.com
Podziękowanie dla Turismo de Portugal za pomoc w zrealizowaniu materiału
Elżbieta Tomczyk-Miczka
