Stanowisko PKL S.A. wobec zarzutów Stowarzyszenia

informacja ze strony
www.pkl.pl/


W związku z opublikowaniem na stornach internetowych stowarzyszenia Pracownia na Rzecz Wszystkich Istot szeregu nieprawdziwych zarzutów dotyczących funkcjonowania Kolei Linowej na Kasprowy Wierch oraz rozpowszechniania ich przez ww. stowarzyszenie również w innych formach przekazu (informacje prasowe, pisma do instytucji państwowych, itp.) Polskie Koleje Linowe S.A. niniejszym wyjaśniają, jak naprawdę przedstawia się sytuacja ww. Kolei:

Zarzut Pracowni:

Brak decyzji o warunkach zabudowy - Naczelny Sąd Administracyjny w 2009 r. uchylił decyzję o warunkach zabudowy, stanowiącą podstawę do całości procesu inwestycyjnego związanego z rozbudową kolei. W jednym z wyroków wprost napisano, że przy tej inwestycji doszło do nadużycia władzy oraz niedopuszczalnych działań pozaprawnych Ministra Ochrony Środowiska.

STANOWISKO PKL S.A.

Należy podkreślić, że decyzja o warunkach zabudowy została zakwestionowana przez sąd administracyjny wyłącznie ze względów formalnych a nie merytorycznych.

Pierwszy błąd został popełniony przez urzędników przy jej doręczaniu. Główną bowiem przyczyną uchylenia decyzji było wysłanie jej stronom postępowania bez załączników. Na marginesie należy zauważyć, iż z załącznikami tymi strony mogły zapoznać się w każdym czasie w Urzędzie Miasta Zakopane.

Sąd podzielił argumenty PKL, iż w trakcie trwającego 7 lat postępowania tak często zmieniały się przepisy, iż ciężko określić, które powinny mieć zastosowanie, i z którymi powinna być zgodna sporządzona przez PKL w 1996 r. ocena oddziaływania na środowisko. Zdaniem Sądu, przeciwnie do interpretacji tych przepisów dokonanej przez Burmistrza Zakopanego, ww. ocena oddziaływania powinna być uzgodniona nie z Wojewodą a ze Starostą Tatrzańskim. Uzgodnienie oceny z niewłaściwym, zdaniem Sądu, organem administracyjnym było drugą, również w zasadzie formalną, wadą zaskarżonej decyzji.

Bardzo istotnym jest fakt, iż Sąd nie podzielił stanowiska organizacji ekologicznych odnośnie niezgodności zaskarżonej decyzji z prawem Unii Europejskiej oraz nie zakwestionował prawidłowości ustalenia zwiększonej przepustowości kolei.



Należy podkreślić, iż PKL S.A., który zrealizował inwestycję na podstawie ostatecznej i prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę, w zaufaniu do rozstrzygnięć organów państwowych jest traktowany jako osoba budująca legalnie a budowa przez niego wykonana nie jest samowolą (por. wyrok NSA z dnia 07.06.2001 r., IV SA 952/99: „Inwestorowi nie można uczynić zarzutu dopuszczenia się samowoli budowlanej, w rozumieniu art. 48 Prawa budowlanego, jeżeli w dacie rozpoczęcia robót budowlanych legitymował się ostateczną decyzją o pozwoleniu na budowę.”)



Zarzut Pracowni:

Brak zezwolenia Ministra Środowiska na realizację inwestycji w Tatrzańskim Parku Narodowym - postępowanie administracyjne w tej sprawie toczy się nieprzerwanie od 2006 r. Stale jest ono wydłużane wskutek obstrukcji prawnej spółki PKL, która nie godzi się na zapisy dotyczące ochrony przyrody. PKL nie zaakceptowało decyzji Ministra Środowiska określającej przewozowość kolei na poziomie 180 osób na godzinę latem i zimą. Do dnia dzisiejszego nie ma ostatecznej decyzji określającej przewozowość kolei, pomimo tego PKL użytkuje kolej.

STANOWISKO PKL S.A.:

Nieprawdziwe są zarzuty Pracowni, że Kolej na Kasprowy Wierch funkcjonuje niezgodnie z prawem. Inwestycja ta została bowiem zrealizowana w sytuacji, w której inwestor posiadał wszystkie i ostateczne decyzje administracyjne wymagane przepisami prawa, w tym zezwolenie Ministra Środowiska na wykonanie przebudowy. Należy podkreślić, iż ta ostatnia decyzja, wydawana na podstawie art. 15 ust. 3 Ustawy o ochronie przyrody dotyczy pozwolenia na WYKONANIE robót budowlanych, a nie pozwolenia na FUNKCJONOWANIE kolei, jak to nieustannie - błędnie - podnosi Pracownia.



Zarzut Pracowni:

Brak pozwolenia na użytkowanie - pomimo zakończonej rozbudowy i funkcjonowania ze zwiększoną przepustowością od grudnia 2007 r., PKL nie posiada pozwolenia na użytkowanie, którego uzyskanie nakazywało pozwolenie na budowę.

STANOWISKO PKL S.A.:

Należy podkreślić, iż w 2010 r. Stowarzyszenie Pracownia na Rzecz Wszystkich Istot wystąpiło w tej sprawie ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

W w/w skardze Pracownia na Rzecz Wszystkich Istot zarzuciłam m. in. dopuszczenie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Zakopanem do uruchomienia Kolei Linowej Kuźnice - Kasprowy Wierch bez wymaganego prawem pozwolenia na użytkowanie oraz funkcjonowanie Kolei już od dwóch lat niezgodnie z prawem.

Po rozpoznaniu w/w skargi Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot, w dniu 16 listopada 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż nie ma ona uzasadnionych podstaw i oddalił skargę (sygn. akt VII SA/Wa 1293/10). Wyrok ten został utrzymany w mocy przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, który w dniu 5 czerwca 2012 r. oddalił skargę kasacyjną Pracowni.



Powyższe dowodzi, jak znacząco rozmijała się z prawdą Pracownia twierdząc, iż wygrała wszystkie postępowania sądowo-administracyjne.

Co więcej, Pracownia w swoich wystąpieniach przemilcza również kolejną przegraną a zainspirowaną przez siebie sprawę, tj. zakończoną wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 grudnia 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 930/08, w którym stwierdzono, iż zawarta w sporządzonej na zlecenie PKL przez Instytut Rozwoju Miast ocenie oddziaływania inwestycji szczegółowa analiza oddziaływania na środowisko może być podstawą dla organów administracyjnych do dokonania oceny wpływu na środowisko bez potrzeby sporządzania raportu.

Na marginesie wskazuję, iż Pracownia uzasadniając obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie powołuje się na „Ekspertyzę dotyczącą techniczno – budowlanych uwarunkowań w postępowaniu administracyjnym pozwolenia na modernizację kolejki linowej na Kasprowy Wierch w Zakopanem – Kuźnicach”. Niezależnie od błędów zawartych w samym tytule ww. „ekspertyzy”, takich jak użycie nazwy „kolejka”, która nie występuje w nazewnictwie dotyczącym kolei linowych, oraz błędnej nazwy samej inwestycji, sugerującej, iż osoba ją sporządzająca nawet nie widziała dokumentacji budowlanej, opracowanie to ma wątpliwą wartość, gdyż zostało sporządzone zapewne na zlecenia samej Pracowni.



Zarzut Pracowni:

Dla inwestycji nigdy nie przeprowadzono oceny oddziaływania na środowisko w rozumieniu dyrektywy 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne.

STANOWISKO PKL S.A.:

Zarzut całkowicie nieprawdziwy. Aktualna, wielotomowa i wieloaspektowa ocena oddziaływania kolei na środowisko została sporządzona w ramach postępowania o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na modernizację Kolei Linowej na Kasprowy Wierch.

Co więcej, opisany powyżej zarzut został zweryfikowany i uznany za bezpodstawny przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, który w wyroku z dnia 10.12.2008 r. oddalił skargę Rzecznika Praw Obywatelskich (działającego na wniosek Pracowni) uznając podniesione w niej zarzuty wobec Kolei na Kasprowy Wierch w całości za bezzasadne.

W uzasadnieniu ww. wyroku podano, że:

PRAWO KRAJOWE, POZOSTAJĄCE W PRZEDMIOTOWYM ZAKRESIE W ZGODZIE Z DYREKTYWAMI EUROPEJSKIMI POZWALA NA OCENĘ SKUTKÓW PRZEDSIĘWZIĘCIA NA ŚRODOWISKO W SPOSÓB W JAKI PRZEPROWADZIŁ TO BURMISTRZ ZAKOPANEGO.

NIE JEST ZASADNE TWIERDZENIE, ŻE TYLKO POPRZEZ RAPORT ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO MOŻNA TE SKUTKI OCENIĆ, ZWŁASZCZA ŻE PRAWO EUROPEJSKIE NIE ZNA TAKIEJ INSTYTUCJI PRAWNEJ, JAK WW. RAPORT.

W ww. wyroku podkreślono, że zawarta w sporządzonej na zlecenie PKL przez Instytut Rozwoju Miast ocenie oddziaływania inwestycji szczegółowa analiza oddziaływania na środowisko może być podstawą dla organów administracyjnych do dokonania oceny wpływu na środowisko bez potrzeby sporządzania raportu. W ocenie Sądu ww. analiza zapewniła opis elementów przyrodniczych środowiska objętych zakresem oddziaływania Kolei we wszystkich aspektach i informacje te czyniły zadość wymaganiom wskazanym w art. 5 ust. 2 Dyrektywy Rady 85/337 oraz stanowiły wystarczający materiał dla określenia oddziaływania na środowisko, w tym obszar Natura 2000.

Tym samym obalono podstawowy zarzut organizacji ekologicznych. Wyrok jest prawomocny. Treść ww. wyroku WSA w Krakowie jest doskonale znana Pracowni, gdyż jej przedstawiciele uczestniczyli w rozprawach przed tym Sądem oraz byli obecni podczas ogłoszenia wyroku! Tym bardziej oburzające jest rozpowszechnianie informacji o braku przeprowadzenia przez PKL oceny oddziaływania na środowisko Przebudowy Kolei Linowej Kuźnice – Kasprowy Wierch. Stanowi to poważne nadużycie i nosi znamiona celowego wprowadzania w błąd, naruszającego dobre imię spółki PKL S.A.



Należy podkreślić w tym kontekście, iż zgodnie z treścią Komunikatu Komisji Petycji dla Posłów Parlamentu Europejskiego (zajmującej się skargami polskich organizacji ekologicznych dotyczącym rzekomego braku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko przebudowy KL na Kasprowy Wierch) dyrektywa dotycząca ocen wpływu przedsięwzięć na środowisko nie ma w ogóle zastosowania w tej sprawie, zatem nie można stwierdzić, że doszło do uchybienia.

Powoływanie się przez Pracownię na stanowisko Państwowej Rady Ochrony Przyrody

STANOWISKO PKL S.A.:

Za karygodne należy uznać powoływanie się przez Pracownię na Rzecz Wszystkich Istot na autorytet jakim jest Państwowa Rada Ochrony Przyrody, która rzekomo miała „wyraźnie sprzeciwić się rozbudowie Kolei” w sytuacji, gdy organ ten wyłącznie udzielił opinii korzystnej dla PKL S.A. Z pisma Rady, na które powołuje się Pracownia, i które znajdowało się na jej stronie internetowej nie tylko w żaden sposób nie można wyinterpretować sprzeciwu wobec inwestycji, ale wynika z niego wprost, iż raport środowiskowy nie jest koniecznym elementem procedury oceny oddziaływania na środowisko nawet w wypadku przedsięwzięć realizowanych na obszarach Natura 2000. Nazwanie przedmiotowego stanowiska „wyraźnym sprzeciwem” stanowi poważne nadużycie.