W obronie Pięciu Stawów

Komentarz do artykulu: "gdzie chlop nie moze,tam babe posle:)"
Komentarze do zdjecia: Czy geometria w Tatrach nie jest piekna?

Od dłuższego już czasu na łamach "Taternika" odbywa się prawdziwa nagonka na schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich, a raczej na przemieszkujących w nim taterników. Jako stały bywalec tej bazy, zorientowany jestem we wszystkim, co się dzieje latem i zimą. A naprawdę nie dzieje się nic zdrożnego !.

Jeśli chodzi o rzekomo niski poziom kwalifikacji taterników tu przebywających i związane z tym jakoby wypadki, to nie uważam, by sytuacja w Pięciu Stawach była o wiele gorsza, aniżeli na Hali Gąsienicowej czy nad Morskim Okiem. Latem 1981 r. głośna była sprawa dwójki, która nie mając odpowiedniego przygotowania wybrała się na drogę Pilcha na Zamarłej, gdzie s powodu błędów w asekuracji uległa wypadkowi. O ile mi wiadomo, ludzie ci byli świeżo upieczonymi absolwentami "Betlejemki", niedawno przybyłymi z Hali.

Inny zarzut dotyczy tego, że bywalcy Pięciu Stawów nie wspinają się poza tą doliną. Nic podobnego ! Wyjść stąd do dolin sąsiednich jest choćby z racji centralnego położenia - więcej, niż znad Morskiego Oka czy z Hali. Sam wspinałem się stąd dużo w przyległych rejonach, z Kazalnicą i Mięguszowieckimi Szczytami włącznie. Nie są też słuszne pretensje o to, że taternicy pięciostawiańscy wspinają się wyłącznie na Zamarłej. Wiele się chodzi po Kozim Wierchu, w otoczeniu Zadniego Stawu, od paru lat stale rośnie zainteresowanie Dolinką Buczynową z jej wielkimi klasycznymi drogami - sam mam drobny udział jej popularyzacji, nie ma sezonu, żebym się tam nie wspinał.

Kolejna sprawa, to alkohol. I tu też nie uważam, by w pięciu Stawach był on większym problemem, niż np. nad Morskim Okiem, gdzie dwa wyszynki piwa (wszak to też alkohol) - w schronisku i przy Włosienicy - stwarzają dogodniejsze warunki do urządzania "balang". Dodam przy tym, że wbrew pozorom regulamin PZA nie doprowadził wcale do abstynencji mieszkających tam taterników, tyle że wódkę pija się w konspiracji.

Latem 1982 w rejonie Szałasisk wielu kolegów, wśród nich i ja, spędzało noce pod gwiazdami, dowiadując się od szefa "taboriska", że wszystkie miejsca są zajęte, a przepisy nie zezwalają na przyjęcie ani jednej osoby więcej. W schronisku pięciostawiańskim takie przypadki nie mają miejsca. O ile mi wiadomo, nigdy się nie zdarzyło, ażeby Józef Krzeptowski (zm. w 2013r) kierownik schroniska, odmówił komukolwiek noclegu, a już zwłaszcza taternikowi. Korzystając z łamów naszego pisma, chciałbym mu w imieniu własnym oraz szerokiej rzeszy taterników pięciostawiańskich złożyć serdecznie podziękowanie za sympatię, jaką nas darzy, i opiekę, jaką nas otacza. Dziękujemy!
Jacek Mastalerz

Tekst pochodzi z Taternika Nr 1 1983 r

"taborisko"
schronisko w Pięciu Stawach .