Jaskinie lodowe Eisriesenwelt w Austrii w Alpach Salzburskich

Karolina Zięba Austria Odsłony: 18358

Jaskinie lodowe Eisriesenwelt w Austrii w Alpach Salzburskich

Świat lodowych olbrzymów

System lodowych jaskiń znajdujący się w Austrii, w Alpach Salzburskich, w masywie Tennengebirge (Góry Tennen), na płd.- wsch. od miasta Salzburg. Wejście do jaskiń znajduje się 1100 m powyżej miasta Werfen, na wysokości 1641 m n.p.m.

Jest największą na świecie naturalną jaskinią złożoną z wielu jaskiń wypełnionych przez cały rok lodem. Temperatura wewnątrz tych grot jest poniżej 0 °C, a przeciekająca przez wapienne szczeliny w sklepieniu woda natychmiast zamarza. Całość rozciąga się na długości ok. 42 kilometrów, znajduje się wewnątrz góry Hochkogel (Tennengebirge). Rocznie jaskinię odwiedza ok. 200 000 turystów.

Powstanie

Masyw górski mieszczący jaskinie pochodzi jeszcze z okresu trzeciorzędu. Wejście do jaskiń mieści się na górze Hoshkogel i prowadzi do ściany wznoszącej się na wysokość 30 metrów, na jej szczycie rozciąga się cały szereg pieczar i grot. Cały kompleks ciągnie się na długości 42 kilometrów. W środku woda spływająca ze stropów w niskich temperaturach zamarza tworząc monumentalne kolumny. Najciekawsze formacje to Lodowe Organy, Lodowe Odrzwia czy Lodowa Kaplica.

Odkrycie

Jaskinie Eisriesenwelt zostały odkryte już w 1879 roku, ale dokonanie nie odbiło się większą sławą. Pierwszym człowiekiem, który wszedł do jaskiń był Anton Posselt, naukowiec z Salzburga. Niestety wchodząc do jaskiń zagłębił się jedynie na około 200 metrów, kiedy na przeszkodzie stanęła mu ściana lodu. Dopiero 40 lat później, w 1920 roku dzięki kolejnemu naukowcowi, jakim był Alexander von Mork jaskinie lodowe stały się sławne i zaczęły przyciągać turystów. Mork nie zatrzymał się na ścianie lodu, ale postanowił ją pokonać. Kazał wykuć w niej lodowe stopnie i przeszedł na drugą stronę, gdzie odkrył fantastyczny świat Eisriesenwelt. Jedna z jaskiń mieści w sobie prochy odkrywcy, które w urnie spoczęły w jednej z lodowych nisz. Grota nazwana została Katedrą Aleksandra von Morka.

Zwiedzanie

Wejście do jaskiń jest wielkie. W środku nie ma oświetlenia, wiec początkowo trzeba się zagłębić w mrok. Odwracając się można w świetle dnia zobaczyć jakby wycięty i ujęty w ramy wejścia przepiękny alpejski krajobraz. W środku jedynym oświetleniem są przenośne latarnie. Jaskinie wypełniają fantastyczne nacieki lodowe, niektóre w tunelach o wysokości 134 metrów. Turyści poruszają się wąską wyznaczoną ścieżką i z tego powodu nie można wewnątrz fotografować, gdyż w ten sposób spowalniałoby się całą grupę.

Ciemności jednak nie pozwalały i tak na wykonanie dobrych zdjęć idąc z wycieczką (najlepsze z wnętrza powyżej..), więc dla zwizualizowania jak to wygląda dodaję parę zdjęć z jaskini nie mojego autorstwa. Źródło: http://www.eisriesenwelt.at

Lokalizacja

Do jaskiń nie tak łatwo się dostać. Znajdują się one na wysokości 1641 m n.p.m., a żeby tam dotrzeć trzeba poświęcić 1,5h na marsz wytyczoną trasą pod górę. Trasa jest wygodna, utwardzona i zaopatrzona w barierki, a pnie się zakosami po zboczu góry. Wysiłek jednak opłaca się bowiem to, co można na górze zobaczyć, zapewnia niezwykłe przeżycia. Po drodze można spotkać przystanki z punktami gastronomicznymi i sklepikami. Można na nich wypić kawę, zjeść posiłek albo kupić pamiątki. Można też wjechać/zjechać kolejką.