Gęsia Szyja
1489 m n.p.m.
Położony w reglowej części Tatr Wysokich. Jest najwyższy w grupie masywu o tej samej nazwie. Jego zbocza porośnięte są lasami świerkowymi. Grupę Gęsiej Szyi od Koszystej oddziela Rówień Waksmundzka. Od wierzchołka Gęsiej Szyi odchodzą trzy ramiona. Ramię wschodnie, skręcające w kierunku północno-wschodnim, schodzi trawiastymi tarasami w kierunku Rusinowej Polany. Wąskie, długie ich połączenie przypomina wygięcie gęsiej szyi, stad nazwa szczytu. Na przedłużeniu północnego ramienia, już poza Rusinową Polaną, znajduje się Goły Wierch (1206 m n.p.m.). Ramię północne oddziela od siebie górną część Doliny Filipka od Doliny Złotej i kończy się zboczem nazywanym Wiktorówki. Zachodnie ramię Gęsiej Szyi przechodzi przez siodło Przysłopu Waksmundzkiego (1443 m n.p.m.), za którym wznosi się na Suchy Wierch Waksmundzki (ok. 1485 m n.p.m.). Dalej skręca na północ i za Wyżnią Filipczańską Przełęczą (1435 m n.p.m.) wznosi się Ostry Wierch Waksmundzki (1475 m n.p.m.), a za nim widoczne są Kopy Sołtysie.
Szlaki turystyczne
- – przez Gęsią Szyję poprowadzony jest zielony szlak turystyczny z Wierchporońca do Doliny Gąsienicowej. Ze szczytu schodzi na Przysłop Waksmundzki, za którym na Równi Waksmundzkiej krzyżuje się ze szlakiem z Toporowej Cyrhli do Wodogrzmotów Mickiewicza. W Dolinie Pańszczycy odchodzi od niego łącznikowy szlak w kierunku przełęczy Krzyżne.
