Hruby Regiel
1339 m n.p.m.
Dość wybitny szczyt reglowy w Tatrach. Wznosi się pomiędzy Doliną Małej Łąki i Stanikowym Żlebem. Od masywu Czerwonych Wierchów oddziela go głęboki Przysłop Miętusi (1187 m). Jego podstawa ma powierzchnię ok. 1,5 km². Jest jednym z najniższych szczytów, które należą do Korony Tatr, zaś wśród masywów reglowych zajmuje 7. miejsce pod względem wysokości.
Zbudowany jest ze skał osadowych, głównie z piaskowców i zlepieńców a także wapieni numulitowych (u podnóża północnego stoku). Osady te jednak nie należą do płaszczowiny reglowej, lecz do serii podhalańskiej z epoki eocenu. Jest prawie całkowicie zalesiony. Przed włączeniem tego obszaru do TPN wskutek niewłaściwej gospodarki leśnej (ściąganie drzew po terenie niepokrytym pokrywą śniegu) w jego zboczach powstały gołe rynny sprzyjające erozji.
Nazwa szczytu (Hruby, w gwarze góralskiej gruby) pochodzi od jego kształtu. Po jego południowej stronie znajduje się zarastająca już polana Jaworzynka Miętusia znajdująca się na grzbiecie łączącym go z sąsiednim Małym Reglem.
