Kazalnica Mięguszowiecka, Kazalnica
(2159 m n.p.m.)
Kulminacja bocznej, północno-wschodniej grańki, wyrastającej z północnych stoków Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego (po polskiej stronie). Podcięta jest północno-wschodnią ścianą, jedną z najwspanialszych w Tatrach i mającą kluczowe znaczenie dla historii polskiego taternictwa. Opada ona do brzegu Czarnego Stawu pod Rysami urwiskami o łącznej szerokości ponad 400 m i wysokości ponad 500 m. Pasjonowała taterników od blisko 70 lat. Drogi wspinaczkowe poprowadzone w głównym spiętrzeniu tzw. Lewego Filara ściany (zwanego też Filarem Kazalnicy) oraz lewą częścią ściany należą do najtrudniejszych w Tatrach. Ku lewej ściana przechodzi w urwiska wysoko zawieszonego tzw. Kotła Kazalnicy (zwanego też Sanktuarium, formacji dolinnej niedostępnej z dołu). Na progu podcinającym ten Kocioł znajdują się również najtrudniejsze drogi, nieco krótsze, ale zwłaszcza na styku z właściwą ścianą Kazalnicy równie strome jak na Filarze. Z powodów obiektywnych drogi na Kotle uważa się czasem za bardziej wymagające i niebezpieczne (bo np. są w pobliżu okresowego ścieku wody z Kotła), za to są one bardzo cenione zimą.
Szlaki turystyczne
- zielony – przez wierzchołek Kazalnicy przechodzi jeden z trudniejszych w polskich Tatrach, oznakowany na zielono, szlak na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem. Czas przejścia znad Czarnego Stawu na przełęcz: ok. 2:30 h, ↓ 2 h
