Gotycka Katedra w Świdnicy z XIV w.
Jeden z ważniejszych obiektów sakralnych w Polsce. Katedra należy bez wątpienia do największych i najokazalszych budowli, z tak bogatą kolekcją zachowanych eksponatów o ogromnej wartości historycznej i materialnej.
Zdecydowana większość turystów nie tylko z Polski ale i z poza granic, swoją wizytę w Legnicy ogranicza do odwiedzin Kościoła Pokoju, znanego w całej Europie. Jednak Legnica ma do zaoferowania także wyjątkową budowlę jaką jest Gotycka Katedra z XIV w.
Jest to jeden z największych kościołów Śląska, z najwyższą wieżą na Dolnym Śląsku. Sama nawa główna ma 71 m dług., 10 m szer. i 25 m wys. Łączna szerokość trzech naw wynosi 27 m. Do naw bocznych dobudowano w różnym okresie 6 kaplic. Wieża o wys. 103 m jest obecnie najwyższą na terenie całego Śląska i piątą co do wielkości w Polsce (po bazylice w Licheniu, archikatedrze szczecińskiej, bazylice jasnogórskiej w Częstochowie i archikatedrze łódzkiej). Jest jedyną katedrą w Polsce bez stalli kapituły katedralnej.
Nie zrealizowano planów budowy północnej wieży. Obecny kościół jest orientowany, trzynawowy, bazylikowy, z wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Pod prezbiterium znajduje się krypta z XIV wieku ze sklepieniem palmowym, wspartym na centralnym filarze.
Po sekularyzacji zakonu jezuitów kościół został w latach 1757–1772, za zgodą władz pruskich, zamieniony na magazyn zbożowy. Restaurowany w latach 1893–1895 utracił wiele oryginalnych elementów architektonicznych. 25 marca 2004, na mocy bulli Totus Tuus Poloniae Populus Jana Pawła II, ustanawiającej diecezję świdnicką, kościół św. św. Stanisława i Wacława stał się katedrą diecezji świdnickiej.
Zwiedzanie indywidualne od poniedziałku do soboty, od 10:00 do 17:45
Zwiedzanie grupowe oraz inne godziny należy uzgadniać z przewodnikiem katedralnym.
Kontakt z przewodnikiem: p. Mariusz Barcicki tel: 720 101 606
http://www.katedra.swidnica.pl/zwiedzanie/
W 1241 roku pierwszy kościół parafialny w Świdnicy zburzyli Tatarzy. W 1260 książę wrocławski Henryk III zbudował drewniany kościół pod patronatem klasztoru klarysek wrocławskich. W 1296 roku patronem kościoła był św. Wacław, w 1298 św. Stanisław, a w 1303 roku kościół miał wezwanie już obu patronów.
W roku 1330 książę świdnicki Bolko II rozpoczął budowę obecnej masywnej świątyni. Był największym darczyńcą kościoła i sprawował patronat. Budową kościoła kierował Nikolaus Lowe, a prace prowadził mistrz Apetz (1385). Pojawia się przy budowie kamieniarz Jakob (1377-1391), budowniczy kościoła w Strzegomiu, który.prawdopodobnie wykonał projekt kościoła. Nawę boczną ufundowała rodzina Sachenkirch oraz sędzia Nikolaus Bolcze. W 1488 zakończono prace przy pokryciu dachu ceramicznego kościoła. Na kamiennych murach kościoła zachowało się wiele znaków mistrzów kamieniarskich.
Wielkość kościoła świadczy o randze miasta i zamożności ambitnych fundatorów. Biskup Nanker osobiście przybył do Świdnicy, aby zobaczyć postępy w budowie kościoła.
Od zachodu prowadzą.do kościoła cztery gotyckie portale z piaskowca ozdobione figurami apostołów i świętych patronów kościoła (św. Wacław i św. Stanisław bp). Portal główny jest parzysty. Przy portalu głównym ustawiona jest rzeźba św. Anny Samotrzeć z 1496 roku. Fasada zachodnia zwieńczona jest figurą Matki Bożej.
Lucas Schleierweber w XVI wieku odbudował sklepienie po pożarze, obniżył wysokość nawy głównej o sześć metrów i zbudował okno fasady zachodniej – największe gotyckie okno na Śląsku (18 x 6 m). Od północy i od południa przylegają do korpusu nawowego gotyckie kaplice.
W 1660 roku patronat nad kościołem przejęli jezuici, którzy przebudowali kościół, zamurowali duże okna nawy głównej, w roku 1697 przeprowadzili remont wieży uszkodzonej podczas wojny trzydziestoletniej. Na wiatrowskazie umieszczono wtedy godło zakonu „IHS”. Przed kościołem jezuici postawili kolumnę św. Floriana (1684) i św. Jana Nepomucena (1727).
W czasie wojen śląskich Prusacy umieścili w kościele obóz dla jeńców wojennych, a następnie magazyn mąki 1757-1772. Na placu przed kościołem zbudowano magazyn prowiantu w 1744 roku. W 1773 roku kościół przywrócono do celów kultu.
Gruntowna renowacja kościoła została przeprowadzona w latach 1893-1909. Po renowacji uroczyście poświecono kościół w 1909 roku.
W czasie II wojny światowej świątynia przetrwała bez większych uszkodzeń. W latach 1957-1983 ks. proboszcz Dionizy Baran przeprowadził konserwację ołtarza głównego, renowację ścian, a w 1979 wymieniono piaskowcową posadzkę kościoła na granitową. Ks. proboszcz L. Sosnowski w latach 1991-1995 odnowił hełm wieży, pokrycie blachą miedzianą, malowanie wnętrza wieży i renowację tarczy zegarowej. Ks. proboszcz J. Bagiński w 1999 roku przeprowadził remont wieży w części 8-bocznej na wysokości 54-66 m. Ksiądz Proboszcz Piotr Śliwka przeprowadza sukcesywnie remonty w kościele: m.in. krypta i sąsiednie wnętrza, zakrystia, dom parafialny, od 2006 prowadzono konserwację polichromii ściennych, w 2006 renowację witraża z XIX wieku, w 2007 konserwację sklepienia i malowidła gotyckie, w 2009 konserwację ściany zachodniej wraz z maswerkiem okna, w 2011 konserwację ściany północnej, a w 2012 ściany południowej i wschodniej, w 2016 konserwację obrazów.
W 2004 kościół otrzymał rangę katedry. Pierwszym biskupem diecezjalnym został J.E. ks. prof. Ignacy Dec. W 2017 Katedra Świdnicka została uhonorowana tytułem Pomnik Historii nadanym przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
We wnętrzach katedry panują idealne warunki dla fotografów. Warto zabrać ze sobą aparat fotograficzny. To także idealne miejsce do początków przygody lub powrotu do fotografii analogowej. Lekkie, kompaktowe, bez konieczności zmiany optyki, a do tego bardzo tanie są aparaty Fujifilm.
Zabytkowe obiekty sakralne
.
