Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu

Jeden z największych skansenów w Polsce na terenie obejmującym 60,5 ha

Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu należy do jednych z największych tego typu placówek w Polsce. Mając w planach zwiedzanie skansenów w naszym kraju, ten obiekt należy umieścić wysoko na liście miejsc do odwiedzenia. Poza zwiedzaniem obiektów architektury drewnianej, na dosyć rozległym terenie urządzone jest także arboretum, park a także hotel i szkółka jeździecka.

Karczma z Sochocina

Skansen założony 24 marca 1971 w Sierpcu, jako regionalne muzeum etnograficzne. Park Etnograficzny powołano w 1975 na terenie resztówki dworskiej Bojanowo. Pierwsze obiekty sprowadzono w latach 1977-1978.

Dwór z Bojanowa

Na terenie obejmującym 60,5 ha na styku rzek Sierpienicy i Skrwy, zgromadzono ponad 80 obiektów małej i dużej architektury. W skład ekspozycji wchodzi: 11 zagród chłopskich z przełomu XIX i XX wieku; zrekonstruowany dworek szlachecki; XVIII-wieczny kościół drewniany z miejscowości Drążdżewo; drewniany wiatrak reprezentujący najstarszy i najpopularniejszy na terenach Europy typ młynów wiatrowych, koźlak; wystawy stałe w Galerii rzeźby ludowej i Powozowni. Obecnie w Muzeum zgromadzonych jest ponad 13 000 eksponatów.

Kościół z Drążdżewa

Układ przestrzenny zrekonstruowanej na terenie skansenu wsi rzędowej nawiązuje do najczęściej występującego na ziemiach polskich typu osad rolniczych. Wygląd zagród wiernie odpowiada ich stanowi sprzed translokacji w czasach ich świetności. Sierpecki skansen ulega ciągłej rozbudowie, niebawem zwiedzający będą mieli okazję podziwiać kolejny rodzaj wsi - wieś przydrożną, w skład której wejdzie 38 obiektów, m.in. karczma, kuźnia, budynki plebańskie i kilka zagród.

Zbiory
Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu tworzy grupa 72 obiektów mieszkalnych, gospodarczych, przemysłowych i sakralnych, które uzupełniają elementy tzw. małej architektury jak kapliczki, piwnice i studnie. Zestawione w zespoły i zagrody o różnorodnym układzie i wielkości ukazują jeden z typów XIX-wiecznej wsi, tzw. rzędówkę.

Wiatrak z Zalesia

HISTORIA MUZEUM WSI MAZOWIECKIEJ W SIERPCU

Historia Muzeum sięga 1971 r. Stało się ono ukoronowaniem inicjatywy rzeźbiarzy ludowych z Sierpca i okolic, od dłuższego czasu poszukujących miejsca, gdzie mogliby się spotykać i wystawiać swoje prace. Naczelnik Miasta w porozumieniu z Ministrem Kultury i Sztuki powołał z dniem 24 marca 1971 r. Muzeum Etnograficzne w Sierpcu.

W 1972 r. wytypowano do przeniesienia 2 pierwsze obiekty drewniane: karczmę z Sochocina i kuźnię z Żuromina.

W 1974 r. do Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie został złożony wniosek w sprawie organizacji Parku Etnograficznego w Sierpcu. W 1975 r. po zabezpieczeniu środków finansowych z budżetu centralnego i wojewódzkiego, na mocy Zarządzenia Naczelnika Powiatu Sierpeckiego z dnia 21 maja rozszerzono działalność Muzeum o oddział „Park Etnograficzny” i zmieniono nazwę na Muzeum i Park Etnograficzny w Sierpcu.

Dwór z Bojanowa - w parku dworskim

W 1976 r. obszar gruntów przeznaczonych pod budowę skansenu objął 1/3 dawnego podmiejskiego majątku Bojanowo.

W 1978 r. doc. Marian Pokropek z Katedry Etnografii Uniwersytetu Warszawskiego opracował program zagospodarowania tego terenu zakładający odtworzenie trzech zespołów wiejskich występujących na Mazowszu północno – zachodnim (rzędówki, ulicówki, przysiółka oraz zespołu dworskiego). W latach 1976-84 pozyskano 25 obiektów budownictwa wiejskiego w tym karczmę, kuźnię, budynki mieszkalne (chałupy) i gospodarcze.

Pierwsze ekspozycje stałe wykonano w 1984 r. w chałupach z Rempina, Izdebna, Rzeszotar Zawad, Dzierzążni, Jonnego i Chwał, w spichrzu i stolarni z Dzierzążni oraz stodole w zagrodzie z Chwał. W 1985 r. nastąpiło oficjalne otwarcie Parku Etnograficznego w Sierpcu. Początkowo Park Etnograficzny funkcjonował jako oddział Muzeum Etnograficznego w Sierpcu. Dopiero w 1987 r. doszło do zespolenia obu placówek – Muzeum Etnograficznego oraz Parku Etnograficznego – i przemianowania ich na Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu. Od 1999 r. organizatorem Muzeum jest Zarząd Województwa Mazowieckiego a ogólny nadzór sprawuje Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Dotychczas na terenie skansenu odtworzono wieś rzędową składającą się z 9 zagród włościańskich, zagrodę młynarską z wiatrakiem, zespół dworski z murowanym dworem otoczonym parkiem, zespół karczemny z karczmą, kuźnią i chałupą kowala, drewniany kościół wraz z dzwonnicą oraz XVIII- wieczny drewniany dwór.

23 stycznia 2009 r., na mocy umowy zawartej pomiędzy Burmistrzem Miasta Bieżunia i Marszałkiem Województwa Mazowieckiego, Muzeum Małego Miasta w Bieżuniu przeszło pod zarząd Samorządu Województwa Mazowieckiego jako oddział zamiejscowy Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu. Od 1990 r. funkcję dyrektora placówki pełni Jan Rzeszotarski.

https://mwmskansen.pl/muzeum-historia/

SKANSEN – siedziba główna Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu
ul. Gabriela Narutowicza 64, 09-200 Sierpc
Bilet wstępu normalny 20,00
Bilet wstępu ulgowy 16,00

Polecamy także