Catacombe dei Cappuccini
Katakumby mieszczące 2000 mumii z okresu od XVI w. do 1920 r., wyeksponowanych w ubraniu i podzielonych według kategorii. Miejsce szczególne, napawające grozą ale i zadumą.
„Jesteście tym, czym byliśmy, jesteśmy tym, kim będziecie”.
Katakumby Kapucynów w Palermo składają się z długich, połączonych ze sobą galerii, wykopanych w tufie, zajmujących powierzchnię około 300 m2. W tych salach, poza wyeksponowanymi, przechowywanych jest około 2000 szkieletów i zmumifikowanych ciał, co czyni Katakumby w Palermo największą i najbardziej niezwykłą kolekcją mumii na świecie.
czynne od poniedziałku do niedzieli
Rano 9.00 – 12.30 (Ostatnie wejście 12.10)
Po południu 15:00–17:30 (ostatnie wejście o 17:10)
Piazza Cappuccini, 1, Palermo PA, Włochy
bilety wstępu: normalny 5,00 € / ulgowy 3,00 €
Płatności za bilet można dokonać wyłącznie w kasie biletowej. Sprzedawcy lub konta internetowe zachęcające do jakichkolwiek zakupów online, nie są autoryzowane przez kierownictwo.
Częste pytania
Od jakiego wieku mogą wchodzić dzieci?
To zależy od wrażliwości dziecka. Nie ma minimalnego wieku.
Czy zwierzęta mogą wejść?
Charakter terenu nie pozwala na dostęp zwierząt, bez żadnych wyjątków.
Czy katakumby są dostępne dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej?
Charakter obiektu nie pozwala na dostęp osobom o ograniczonej sprawności ruchowej. Zejście do katakumb prowadzi stromymi schodami a następnie tunelem. Wewnątrz podłoga to nierównomierne pochylnie i schody.
Czy należy rezerwować wizytę?
Nie ma konieczności rezerwacji, jedynie w przypadku dużych grup zaleca się wcześniejszy kontakt telefoniczny. Maksymalna ilość osób to 120.
Ile czasu zajmuje zwiedzanie katakumb?
20-30 minut.
Czy po katakumbach jest przewodnik?
W tej chwili nie ma przewodnika, ale w razie pytań personel chętnie udzieli informacji.
W katakumbach o bezpieczeństwo i porządek dba ochrona oraz system kamer. Obowiązuje całkowity zakaz fotografowania, bez pisemnej zgody Kapucynów.
Ciała stoją w obliczu śmierci, postawione w białych niszach, z niezwykle zachowanymi przez wieki ubraniami i tabliczkami informującymi o imieniu, nazwisku i dacie śmierci. Legenda głosi, że wśród tych ciał znajdowało się także ciało hrabiego Cagliostro, którego na próżno szukał Napoleon podczas wizyty w klasztorze.
KORYTARZE
Mumie umieszczano w odrębnych korytarzach w zależności od zawodu, płci i statusu społecznego. Najstarsze jądro stanowi korytarz Braci Kapucynów, zmumifikowanych w habicie, typowym dla ich zakonu stroju. Następnie znajduje się korytarz poświęcony prałatom przechowującym bogate szaty kapłańskie. Sugestywny jest korytarz kobiet ubranych w haftowane suknie i z ozdobnymi czepkami na głowach. W kaplicy zwanej „Krucyfiksem” odnaleziono ciała młodych dziewic.
W męskim korytarzu spoczywają postacie rodzącej się burżuazji w Palermo. W połowie tego korytarza widać ostatni widoczny odpływ. Znajduje się tu kaplica dziecięca i korytarz rodzinny (w którym gromadzą się mumie z tej samej rodziny). W korytarzu profesjonalistów znajdują się mumie lekarzy, prawników, malarzy, oficerów i żołnierzy, w tym malarza Velasqueza, rzeźbiarzy Filippo Pennino i Lorenzo Marabittiego oraz chirurga Salvatore Manzelli.
Unikalne dziedzictwo kulturowe
POCZĄTKI
Stan zachowania niezliczonych zwłok prezentowanych na wystawie sprawia, że cmentarz klasztoru Braci Kapucynów, znany jako Katakumby Kapucynów w Palermo, jest jednym z najbardziej imponujących miejsc do odwiedzenia na świecie. Makabryczne przedstawienie ukazujące zwyczaje, zwyczaje i tradycje społeczności miasta Palermo, która żyła od XVII do XIX wieku. Unikalne w swoim rodzaju dziedzictwo kulturowe, które na przestrzeni wieków przyciągało i fascynowało ciekawskich ludzi z całego świata, w tym wielu intelektualistów, poetów i pisarzy, takich jak Alexandre Dumas, Mario Praz, Guy de Maupassant, Fanny Lewald i Carlo Levi.
Katakumby Kapucynów w Palermo zostały zbudowane jako miejsce pochówku braci z klasztoru, a ich obecny rozwój jest w pewnym sensie wynikiem przypadku. Bracia Kapucyni osiedlili się w Palermo, w pobliżu kościoła Santa Maria della Pace, w 1534 roku. Założyli cmentarz, na którym chowali swoich braci, kopiąc masowy grób, który otwierał się niczym cysterna pod ołtarzem św. Anny.
Do tego dołu/cysterny z góry opuszczano zmarłego owiniętego w prześcieradło. Wkrótce jednak dół/cysterna okazała się niewystarczająca i w 1597 roku bracia postanowili wyposażyć się w większy cmentarz. Następnie rozpoczęli prace wykopaliskowe w Katakumbach (jak zdefiniowano „każdy podziemny cmentarz” już w rozporządzeniu papieskim z 380 r.) za ołtarzem głównym, jak się mówi, wykorzystując istnienie starożytnych jaskiń. Po dwóch latach nowy cmentarz był gotowy.
Kiedy Bracia przenieśli relikwie swoich braci pochowanych w pierwszym grobie, aby przenieść je do nowego pochówku, ze zdziwieniem zdali sobie sprawę, że czterdzieści pięć ciał pozostało praktycznie nienaruszonych, naturalnie zmumifikowanych. Fakt ten zinterpretowano jako znak niebiańskiej życzliwości i Bracia postanowili nie grzebać już tych ciał, lecz odsłonić je stojąc we wnękach rozmieszczonych wokół ścian pierwszego korytarza Katakumb. Na nowym podziemnym cmentarzu po raz pierwszy umieszczono ciało Fra Silvestro da Gubbio, które do dziś jest wystawione z tablicą upamiętniającą to wydarzenie (16 października 1599 r.).
Starożytna tradycja MUMIFIKACJA
Mumifikacja to starożytna tradycja, która szczególnie zakorzeniła się na Sycylii, a Katakumby Kapucynów w Palermo stanowią najwyższy wyraz tej tradycji ze względu na liczbę zachowanych w nich ciał. Zaskakująca i fascynująca ogólna wizja, która świadczy o wyzwaniu człowieka dla nieśmiertelności i sile uroczystego zwyczaju zakorzenionego na Sycylii (jak na całym Południu przed zjednoczeniem), a zwłaszcza w społeczeństwie miejskim Palermo.
opracowanie & foto
Albin Marciniak
https://www.facebook.com/marciniak.albin/
