Muzeum i kopalnia ropy naftowej w Bóbrce na Podkarpaciu
Jedyne muzeum położone na terenie czynnej do dzisiaj kopalni ropy naftowej. Można tu zobaczyć ropę naftową w stanie naturalnym, XIX wieczne kopanki (szyby naftowe) wiele sprzętu oraz Muzeum Ignacego Łukasiewicza. Kolebka światowej motoryzacji nie jest w Dubaju czy innych krajach Arabskich, ale właśnie w Polsce, na Podkarpaciu. To tutaj wszystko się zaczęło...
Rok 2022 był "Rokiem Ignacego Łukasiewicza" W roku 2022 przypadała 200 rocznica urodzin i 140 rocznica śmierci Ignacego Łukasiewicza.
Od 160 lat cały świat opiera się na ropie naftowej a największy przemysł to przemysł rafineryjny i petrochemiczny. Setki milionów pojazdów na całym świecie, napędzane są wyrobami ropopochodnymi i nie sposób wyobrazić sobie dzisiaj braku ropy. To przez nią toczą się wojny a dzięki niej wiele milionów ludzi ma pracę w wielu sektorach motoryzacyjnych i petrochemicznych. Cały świat jej używa a kolebką tego wszystkiego jest właśnie to miejsce. Mała miejscowość Bóbrka na Podkarpaciu gdzie 160 lat temu, ubogi aptekarz Ignacy Łukasiewicz, dał światu lampę naftową a w dalszej kolejności podstawowe paliwo obecnej cywilizacji.
Wykonana metodą górniczą w roku 1878 do głębokości 132 m, pogłębiona metodą wiertniczą za pomocą wiertnicy ręcznej udarowej do głębokości 250 m. Jest jeszcze w dalszym ciągu eksploatowana i uzyskuje się do 100 kg ropy na dobę. Na powierzchni znajduje się drewniany kiwon napędzany za pomocą drugiego konika z silnikiem elektr. Ropa wypompowana z odwiertu przesyłana jest za pomocą widocznego rurociągu do zbiornika poza terenem muzeum, gdzie jest wstępnie odwadniana.
W tej kopance ropa bulgoce a efekt taki daje wydobywający się gaz.
- obelisk ufundowany w 1872 r. przez Ignacego Łukasiewicza w miejscu zwanym Wrzanka. Na obelisku widnieje napis: „DLA UTRWALENIA PAMIĘCI ZAŁOŻONEY KOPALNI OLEYU SKALNEGO W BÓBRCE WR 1854 IGNACY ŁUKASIEWICZ 4-11-72";
- kopanka Franek, wykonana ręcznie około 1860 roku do głębokości 50 m, a następnie w latach późniejszych pogłębiona za pomocą wiertnicy ręcznej do głębokości 150 m. Znajdujące się nad nią napowierzchniowe urządzenie eksploatacyjne zostało zrekonstruowane według posiadanych dokumentacji;
- kopanka Janina; ręcznie wykopana do głębokości 132 m, a następnie pogłębiona wiertnicą ręczną do głębokości 250 m; do dziś jest eksploatowana przy użyciu pompy wgłębnej. Obecnie uzyskuje się z niej jeszcze od 50 do 100 kg ropy na dobę;
- warsztat mechaniczny z 1864 roku, o konstrukcji drewnianej, który służył do obsługi wierceń metodą udarową. Znajdują się w nim najprostsze maszyny obróbcze, między innymi tokarka i wiertarka napędzana ręcznie za pośrednictwem pasów transmisyjnych. W późniejszym okresie zainstalowana została napędzająca go mechanicznie maszyna parowa;
- tzw. Dom Łukasiewicza z 1865 roku, w którym zgromadzono pamiątki po Ignacym Łukasiewiczu. Prezentowana jest tam również kolekcja lamp naftowych, fotografii oraz ekspozycja geologiczna. Na szczególną uwagę zasługuje plan kopalni w Bóbrce z 1879 roku, wykonany przez współpracownika Ignacego Łukasiewicza, Adolfa Jabłońskiego;
- drewniana kuźnia kopalniana z 1856 roku; we wnętrzu znajdują się dwa paleniska zbudowane z cegły, podsycane za pomocą skórzanego miecha z lat 1890-95; wyposażona jest w stare narzędzia kowalskie;
- zrekonstruowana wiertnica ręczna z 1862 roku, służąca do wiercenia metodą udarową płytkich otworów.
- kotłownia z końca XIX wieku o konstrukcji drewnianej, która dostarczała pary do napędu urządzeń kopalnianych. W kotłowni znajduje się kocioł płomienicowy o powierzchni 30 m2 obudowany cegłą;
- wiertnica typu kanadyjskiego z 1885 roku, napędzana lokomobilą parową.
- wiertnica udarowa typu Bitków z 1923 roku. Jest to zmodernizowana przez polskich inżynierów i techników naftowych wiertnica typu kanadyjskiego;
- urządzenia wiertnicze typu SM;
- urządzenia wiertnicze obrotowe typu Trauzl OP-1200, N1400S;
- pompy, sprężarki dawnej konstrukcji;
- kieraty do grupowego pompowania odwiertów: z 1890 roku oraz z okresu międzywojennego;
- zbiór gazomierzy domowych i przemysłowych;
- kolekcja lamp naftowych;
- aparatura laboratoryjna;
- zbiór narzędzi do wierceń obrotowych;
- zbiory medali okolicznościowych, znaczków pocztowych o tematyce naftowej, kart i kopert pocztowych z okolicznościowymi stemplami;
- zbiór biblioteczny: książki, publikacje, wspomnienia, czasopisma naftowe od 1893 roku;
- fotografie o tematyce naftowej;
- zbiór kaset audio i wideo o treściach związanych z tematyką naftową.
Pochodzi z otworu Daszewo 1 koło Karlina. 12.09.1980 r. nastąpiła niespodziewanie erupcja ropy i gazu ziemnego. W akcji ratunkowej brały udział rozmaite służby z Polski, Węgier i Związku Radzieckiego. Ze względu na trwałe uszkodzenie prewentera i wysoką temperaturę palącej się ropy uniemożliwiającą dojście do otworu, podjęto decyzję o odstrzeleniu przez wojsko prewentera haubicami kal. 122 mm. 17.12.1980 r. zestrzelono eksponowaną głowicę z rur okładzinowych i można było bezpiecznie przystąpić do gaszenia pożaru i dalszych prac ratowniczych na otworze.
Muzeum Ignacego Łukasiewicza
Bóbrka, 38-458 Chorkówka, woj. podkarpackie
http://www.bobrka.pl