Muzeum Archeologiczne w Krakowie
Najstarsza tego typu placówka w Polsce, która powstała już w 1850 roku
Wielkość zbiorów przekracza 500 000 egzemplarzy
Kraków ul. Senacka 3
Teren, gdzie obecnie znajduje się budynek muzeum, w okresie IX-XIII wiek znajdowały się drewniano-ziemne umocnienia podgrodzia Okół, a od XIV wieku mur obronny miasta. Pozostałości umocnień zachowały się w podziemiach Muzeum i w północno-wschodniej części ogrodu. W północno-zachodnim narożniku zabudowań i pod murem ogrodzenia od strony ul. Poselskiej widoczne są do dziś relikty baszty Legackiej (baszty Murarzy).
Na terenie Muzeum znajdowały się kolejno: dwór Gniewosza z Dalewic, siedziba rodu Tęczyńskich zwana Malowanym Dworem oraz XIV-wieczna łaźnia miejska, a od XV do końca XVIII w. kościół św. Michała z klasztorem karmelitów bosych. Po usunięciu zakonników urządzono w budynkach klasztornych więzienie, a później w miejsce kościoła urządzono salę sądową. Po roku 1874 połączono budynki więzienne z gmachem sądu i wykonano kaplicę w północno-zachodniej części zabudowań (od strony ul. Poselskiej). Od strony ul. Senackiej wzniesiono dzisiejszą bramę wjazdową i budynek dla potrzeb gospodarczych więzienia (kuchnia, pralnia, magazyn). Pomieszczenia więzienne przystosowano na pracownie, bibliotekę, magazyny i sale wystawowe.
Bogowie starożytnego Egiptu
Część zbioru stanowią cztery sarkofagi z wykopalisk w el-Gamhud prowadzonych w latach 1907-1908 przez Tadeusza Smoleńskiego. Zbiory zabytków egipskich pochodzą m.in. z wykopalisk w el-Gamhud przeprowadzonych przez Tadeusza Smoleńskiego. Zabytki pochodzące z Nubii i Tura pozyskała Akademia Umiejętności. Kolekcję wzbogacono także o znaleziska pochodzące z wykopalisk H. Junkera w Gizie (1913) oraz zabytki z muzeum żołnierzy Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich walczących podczas II wojny światowej w Egipcie. Galeria sztuki egipskiej mieści się na pierwszym piętrze budynku muzeum. Pierwsza sala tzw. niebieska mieści cztery drewniane sarkofagi. Pośrodku stoi gablota z maskami kartonażowymi, uszebti, alabastrowym torsem męskim z okresu ptolemejskiego i głowami władców odzianych w chustę nemes. Wśród widocznych zabytków stoi posążek siedzącego mężczyzny z V dynastii o wysokości 8,5 cm. Przy ścianie, na prawo od wejścia do sali, w kolejnej gablocie spoczywają figurki siedzących ibisów, symboli boga Tota. Poniżej znajdziemy mumie zbożowe w drewnianych "sokolich" sarkofagach a także starannie zawinięte mumie kota i sokoła z okresu ptolemejsko-rzymskiego. Przy kolejnej ścianie znajdują się rozmaite figurki i naczynia. Do kolejnej sali prowadzi korytarz, w którym umieszczono gabloty: numizmatyczną i mieszczącą ostrakony greckie. W następnym pomieszczeniu wyeksponowano figurki Ozyrysa, fragmenty całunów, stele z II i III wieku, figurki uszebti z XXVI dynastii, biżuterię, m.in. plakietki z kartuszem Szabaki i przede wszystkim sarkofagi i mumie. Największa drewniana trumna należała do Aset-iri-khet-es i wraz z drugą, nieco mniejszą, odkryte zostały w el-Gamhud. W tej samej sali umieszczono także maski, kartonaże oraz fragmenty koptyjskich tkanin. W gablotach zastosowano oświetlenie światłowodowe, gwarantujące bezpieczeństwo zabytków i niepodnoszące temperatury wewnątrz.
