Mięguszowiecki Szczyt Czarny
2410 m n.p.m.
Szczyt w Tatrach Wysokich położony na granicy polsko-słowackiej, w grani głównej Tatr pomiędzy Mięguszowieckim Szczytem Pośrednim (rozdziela je Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem) i Hińczową Turnią (kulminacją kończącą Wołowy Grzbiet). Pomiędzy Hińczową Turnią a Mięguszowieckim Szczytem Czarnym znajduje się Czarnostawiańska Przełęcz. Mięguszowiecki Szczyt Czarny jest najbardziej wysuniętym na wschód z grupy trzech Mięguszowieckich Szczytów.
Szczyt dawniej nazywano Mięguszowieckim Szczytem nad Czarnym (Stawem). Jego ściany opadają półkilometrowymi grzędami w kierunku tego jeziora. Północno-wschodnią grzędę kończy Kazalnica Mięguszowiecka, z której opada słynna, pionowa i pocięta pasami okapów ściana północno-wschodnia. Wschodnia ściana (o wysokości ok. 300 m) opada w kierunku Wyżniego Czarnostawiańskiego Kotła, którego kotlinę ogranicza północno-wschodnia grzęda Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego i urwiska schodzące ze ścian Wołowego Grzbietu. W grani północno-zachodniej, opadającej w kierunku Mięguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem, widoczna jest samotna turniczka nazywana Chłopkiem (stąd nazwa przełęczy).
Mięguszowiecki Szczyt Czarny jest dość łatwo dostępny z Mięguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem, na którą prowadzi szlak znad Czarnego Stawu. Na sam szczyt nie ma znakowanego szlaku. Widoki z wierzchołka są rozległe.
Mięguszowieckie Szczyty
Grupa trzech potężnych szczytów w głównej grani Tatr rozdzielającej Dolinę Rybiego Potoku i Dolinę Mięguszowiecką. Najwyższy z nich jest Mięguszowiecki Szczyt Wielki (2438 m n.p.m., drugi co do wysokości szczyt Polski), wznoszący się nad taflą Morskiego Oka, na wprost schroniska. Kolejno w kierunku wschodnim znajdują się: Mięguszowiecki Szczyt Pośredni (2393 m) oraz Mięguszowiecki Szczyt Czarny (2410 m), górujący już nad Czarnym Stawem pod Rysami.
Cały masyw ograniczony jest przełęczami: Czarnostawiańską (oddzielającą od Wołowego Grzbietu) i Hińczową (oddzielającą go od Cubryny). Między Czarnym a Pośrednim Szczytem Mięguszowieckim leży szerokie siodło Mięguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem z charakterystyczną turniczką przypominającą ludzką postać ("Chłopek"). Na przełęcz tę wyprowadza znakowany zielono szlak turystyczny z kotliny Morskiego Oka i Czarnego Stawu pod Rysami. Między Pośredni a Wielki Szczyt Mięguszowiecki wcina się Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia.
Wejście na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem od strony słowackiej bez większych technicznych trudności, lecz nieznakowane. Od polskiej strony na przełęcz wyprowadza efektowny i emocjonujący szlak turystyczny, w niekorzystnych warunkach pogodowych niebezpieczny. Szczególnie niebezpieczne jest przejście (szczególnie przy zalodzeniu) eksponowaną i wąską galeryjką pod północnym urwiskiem Czarnego Mięguszowieckiego.
Mięgusze widziane z Liptowskich Murów
Grupa trzech potężnych szczytów w głównej grani Tatr rozdzielającej Dolinę Rybiego Potoku i Dolinę Mięguszowiecką. Najwyższy z nich jest Mięguszowiecki Szczyt Wielki (2438 m n.p.m., drugi co do wysokości szczyt Polski), wznoszący się nad taflą Morskiego Oka, na wprost schroniska. Kolejno w kierunku wschodnim znajdują się: Mięguszowiecki Szczyt Pośredni (2393 m) oraz Mięguszowiecki Szczyt Czarny (2410 m), górujący już nad Czarnym Stawem pod Rysami.
Cały masyw ograniczony jest przełęczami: Czarnostawiańską (oddzielającą od Wołowego Grzbietu) i Hińczową (oddzielającą go od Cubryny). Między Czarnym a Pośrednim Szczytem Mięguszowieckim leży szerokie siodło Mięguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem z charakterystyczną turniczką przypominającą ludzką postać ("Chłopek"). Na przełęcz tę wyprowadza znakowany zielono szlak turystyczny z kotliny Morskiego Oka i Czarnego Stawu pod Rysami. Między Pośredni a Wielki Szczyt Mięguszowiecki wcina się Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia.
Wejście na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem od strony słowackiej bez większych technicznych trudności, lecz nieznakowane. Od polskiej strony na przełęcz wyprowadza efektowny i emocjonujący szlak turystyczny, w niekorzystnych warunkach pogodowych niebezpieczny. Szczególnie niebezpieczne jest przejście (szczególnie przy zalodzeniu) eksponowaną i wąską galeryjką pod północnym urwiskiem Czarnego Mięguszowieckiego.
Mięgusze widziane z Liptowskich Murów
Szlaki turystyczne
- zielony – jeden z trudniejszych w polskich Tatrach, oznakowany na zielono, szlak znad Czarnego Stawu przez wierzchołek Kazalnicy Mięguszowieckiej na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem. Czas przejścia znad Czarnego Stawu na przełęcz: ok. 2:30 h, ↓ 2 h
