Mięguszowiecki Szczyt Pośredni
2393 m n.p.m.
Szczyt na granicy polsko-słowackiej, znajdujący się w grani głównej Tatr na południowy wschód od Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego (rozdziela je Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia) i na północny zachód od Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego (rozdziela je Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem).
Szczyt posiada trzy wierzchołki. Najwyższy (główny) znajduje się najbliżej Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej, najniższy jest środkowy. Mięguszowiecki Szczyt Pośredni jest najniższy w grupie Mięguszowieckich Szczytów. Jego północną ścianę podcina kocioł polodowcowy – Bańdzioch (Mięguszowiecki Kocioł). Od głównego wierzchołka wschodzi w stronę Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej grań, w której widoczne są dwie turniczki, nazywane Mięguszowieckimi Igłami (Wielką i Małą). Wyższa z nich (druga od strony szczytu) to Igła Milówki, a rozdzielone są Szczerbiną między Mięguszowieckimi Igłami. W północno-wschodniej części ściany wyodrębniają się trzy filary. Lewy i środkowy schodzą z południowo-wschodniego i środkowego wierzchołka szczytu, prawy spod igły w północno-zachodniej grani.
Mięguszowieckie Szczyty
Grupa trzech potężnych szczytów w głównej grani Tatr rozdzielającej Dolinę Rybiego Potoku i Dolinę Mięguszowiecką. Najwyższy z nich jest Mięguszowiecki Szczyt Wielki (2438 m n.p.m., drugi co do wysokości szczyt Polski), wznoszący się nad taflą Morskiego Oka, na wprost schroniska. Kolejno w kierunku wschodnim znajdują się: Mięguszowiecki Szczyt Pośredni (2393 m) oraz Mięguszowiecki Szczyt Czarny (2410 m), górujący już nad Czarnym Stawem pod Rysami.
Cały masyw ograniczony jest przełęczami: Czarnostawiańską (oddzielającą od Wołowego Grzbietu) i Hińczową (oddzielającą go od Cubryny). Między Czarnym a Pośrednim Szczytem Mięguszowieckim leży szerokie siodło Mięguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem z charakterystyczną turniczką przypominającą ludzką postać ("Chłopek"). Na przełęcz tę wyprowadza znakowany zielono szlak turystyczny z kotliny Morskiego Oka i Czarnego Stawu pod Rysami. Między Pośredni a Wielki Szczyt Mięguszowiecki wcina się Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia.
Wejście na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem od strony słowackiej bez większych technicznych trudności, lecz nieznakowane. Od polskiej strony na przełęcz wyprowadza efektowny i emocjonujący szlak turystyczny, w niekorzystnych warunkach pogodowych niebezpieczny. Szczególnie niebezpieczne jest przejście (szczególnie przy zalodzeniu) eksponowaną i wąską galeryjką pod północnym urwiskiem Czarnego Mięguszowieckiego.
Mięgusze widziane z Liptowskich Murów
Szlaki turystyczne
- zielony – jeden z trudniejszych w polskich Tatrach, oznakowany na zielono, szlak znad Czarnego Stawu przez wierzchołek Kazalnicy Mięguszowieckiej na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem. Czas przejścia znad Czarnego Stawu na przełęcz: ok. 2:30 h, ↓ 2 h
