Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie

Odwiedzając Lublin z okazałym zamkiem i wyjątkowej urody starówką, nie sposób pominąć wizyty także i w skansenie. Choć oddalony jest od centrum o kilka kilometrów, dojazd jest bardzo prosty a skorzystać można choćby z komunikacji miejskiej którą dojechać można pod samą bramę główną muzeum. Spacerując alejkami i polnymi drogami, można cofnąć się w czasie do dzieciństwa naszego czy naszych dziadków. Wiejską sielankę i wyjątkowy klimat poczuć można tutaj zwłaszcza po sezonie wakacyjnym a jesień i wiosna jest najlepszą porą na zwiedzanie tego miejsca.

Na obszarze ok. 23 ha wydzielonych jest 7 części, w których odtwarzana jest historyczna zabudowa przedwojennych wsi, miasteczek, dworów. Na zwiedzających czeka wiele obiektów ale także kilka kilometrów spaceru różnorodnymi alejkami.

W 1960 roku utworzony został w Muzeum Okręgowym w Lublinie Oddział Budownictwa Ludowego. 1 stycznia 1970 oddział został przekształcony w autonomiczne Muzeum Wsi Lubelskiej.

Pierwotnie skansen miał być usytuowany w dzielnicy Kalinowszczyzna na obszarze o powierzchni 12 ha. Jednak ze względu na różne trudności z przejęciem terenu do zagospodarowania w 1975 r. muzeum otrzymało nowe tereny o powierzchni ok. 27 ha w dzielnicy Sławin przy trasie Lublin - Warszawa.

Muzeum Wsi Lubelskiej malowniczo położone w dolinie rzeki Czechówki, jest jednym z największych skansenów w Polsce. Prezentuje kulturową różnorodność województwa, dzięki połączeniu bogatej kolekcji architektury i eksponatów z troską o niematerialne dziedzictwo regionu. W sposób kompleksowy gromadzi przedmioty związane z dawnym życiem wsi, dworów oraz miasteczek, ale też utrwala wiedzę na temat zwyczajów, obrzędów, tradycji i codziennej pracy ludzi minionej epoki.

Muzealna ekspozycja podzielona została na sektory odzwierciedlające zróżnicowanie krajobrazowe i etnograficzne Lubelszczyzny: Wyżyna Lubelska, Roztocze, Powiśle, Podlasie, Nadbuże oraz sektory dworski i miasteczkowy.

Podobnie jak na wsi także i w skansenie jest sporo zwierząt. Są ogromną atrakcją dla zwiedzających, a tak naprawdę są częścią ekspozycji krajobrazu pól, wsi i łąk, a także wnętrz muzealnych, stajni, obór, kurników itp. Niejednokrotnie można zaobserwować pracę koni jak np. orkę, bronowanie, sprzęt zbóż i płodów roślin okopowych oraz czynności transportowe. Ta funkcja dla koni jest najważniejsza. Chodzi o to aby krajobrazu kulturowego dawnej wsi nie zakłócały współczesne samochody, ciągniki czy kombajny.

W 2013 na terenie skansenu ukończono rekonstrukcję miasteczka sprzed II wojny światowej, z ratuszem, posterunkiem policji, lodziarnią i domem żydowskiego cadyka. Jest to sektor miasteczkowy, będący modelem prowincjonalnego miasteczka z lat 30. XX wieku. Sektor obejmuje plac rynkowy oraz zabudowę na północ od niego. Odwiedzający miasteczko mają okazję zobaczyć ekspozycje m.in. zakładu fryzjerskiego, sklepu żelaznego, kuchni żydowskiej, poczty, trafiki, piwiarni, domu burmistrza oraz warsztatów – kołodzieja, szewca i cholewkarza. Częścią wspomnianego sektora jest także rzymskokatolicki zespół sakralny (m.in. z kościołem z Matczyna oraz plebanią z Żeszczynki).

INFORMACJE OGÓLNE:

Dojazd: Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie mieści się przy al. Warszawskiej 96, przy trasie Lublin–Warszawa. Dojazd do Muzeum możliwy jest autobusami nr 18, 20, 30, 37. Obok Muzeum znajdują się 3 przystanki MPK: 6531 – Skansen 1 (kierunek: Sławinkowska), 6532 – Skansen 2 (kierunek centrum) oraz 6533 – Skansen 3 (kierunek: Jastków).

Parking: Przy Muzeum znajduje się miejski parking samochodowy, niestrzeżony, bezpłatny, bez wydzielonych miejsc dla osób z niepełnosprawnościami.

Bilety: Osobom niepełnosprawnym i ich opiekunom przysługuje bilet ulgowy wstępu do Muzeum.