kkasiek4 napisał:Zawsze będą kłótnie, który język lepszy piękniejszy i zasobniejszy. Nikt nie broni uczyć Ci sie hiszpańskiego, chińskiego czy armeńskiego. Nie wmawiaj jednak nikomu, że te języki te są prostsze od angielskiego.
Oj, kkasiek,kkasiek – chłop swoje, baba swoje :laugh:
Czy ja komuś wmawiam, że ma uczyć się np. krzaków, by porozumieć się w świecie? Nic takiego , z przeproszeniem, nie pisałem.
Twierdzę, że dziwię się, iż to akurat angielski, bez komentarza, który język powinien opanować ogólnoświatowe porozumienie. I zgadzam się z Tobą , że dobrze, że taki jest.
Czy angielski prostszy? Poszedłbym dalej – prostacki!
Uczyłem się innych języków, bo inne były czasy i inne moje priorytety, ot i tyle, żadnych sporów nie zamierzam wszczynać.
A co do „wzbogacania” języka, jego życia, rozwoju, to akurat nie tędy droga, z tym się zgadzamy.
Do każdego faktu można dorobić ideologię, teorię itp., tak, jak to robią niektórzy językoznawcy. Ale wielu z nich bije na alarm, co dzieje się z językiem ojczystym (nie tylko polskim, w Kosowie np. dzieje się to samo z albańskim). Niektórzy nawet nie są świadomi (albo nie chcą być), iż nad zmianami porozumiewania się pracuje sztab specjalistów, tzw. „inżynierów komunikacji”, którzy za pomocą zmian słowotwórczych (dla mnie „przeinaczania”) języka wpływają na świadomość. Te zmiany mają zakłamać rzeczywistość, wypaczyć pojęcia, ograbić nas z bogactwa myślenia i wysławiania się!
Podałaś przykład ewoluowania procesu pozdrawiania się. Rozszerzę na całą rozmowę:
„cze , siema, no i , w porzo, no to nara” – i pogadali!
Ja podam jeden przykład, najnowszy – „partner” – niewinne słowo, ale specjaliści od nowomowy zgrabnie zastąpili nim określenia, typu „mąż”, „żona”, „konkubent / konkubina” wreszcie. No, bo skoro mężem dla faceta może być inny facet, żoną inna lesbijka, to gdzie miejsce na żonę, męża??? Trzeba z tego zgrabnie wybrnąć i stworzyć zastępnik, co by nie nazywać rzeczy po imieniu i wtłoczyć nowe wartości (czy rzeczywiście wartości?).
BALKANDRIVER
