Miasto które zachwyca każdego. Miasto które wygląda jak plener filmowy do pięknej bajki.To trzeba zobaczyć, przechadzając się uliczkami pośród wielu zabytków.
Miasto w środkowej Rumunii, w Siedmiogrodzie, położone nad rzeką Wielką Tyrnawą. Jeden z najlepiej zachowanych średniowiecznych zespołów miejskich w Europie Środkowo-Wschodniej. To malowniczo położone, urokliwe miasteczko jest jednym z piękniejszych w Rumunii. Miejsce na które warto przeznaczyć nawet cały weekend. Ten średniowieczny gród wart jest głębszego poznania nie tyle ze względu na fakt urodzenia w nim pierwowzoru literackiego Drakuli - Vlada Palovnika, ile na wciąż zachowaną architekturę, strukturę ulic - a co za tym idzie, niepowtarzalną atmosferę podróży w czasie. Porównywalne do pięknego Tallina czy z Kazimierza Dolnego. Super ryneczek, mnóstwo knajpek, barów, pyszne jedzenie, uśmiechnięci i życzliwi ludzie. Tak, Rumunia bardzo wciąga a Sighișoara to potwierdza. Miasteczko dobrze przygotowane pod turystów. Dla wszystkich fanów Draculi jest obowiązkowym punktem na mapie Rumuni. Planując wizytę w Sighișoarze, należy zapomnieć o "odfajkowaniu" w 2-3 godzinki i jazda dalej. Jest wiele do zobaczenia a każde miejsce wciąga.
Centrum Sighișoary znajduje się pod ochroną jako znakomity przykład niewielkiego ufortyfikowanego średniowiecznego grodu, wpisanego na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Co roku w lipcu w starej twierdzy odbywa się Festiwal Średniowieczny.
Sighișoara jest znana z powodu znakomicie zachowanego Starego Miasta. Punktem charakterystycznym miasta jest stara wieża zegarowa wysoka na 64 m, wzniesiona w 1556 roku. Dziś mieści się w niej Muzeum Historyczne.
Rumunia ogólnie jest przez wielu demonizowana i uznawana za kraj zacofany i nie warty zwiedzania. Nic bardziej mylnego. To tutaj możemy spotkać na każdym kroku ślady Cesarstwa Rzymskiego, jak kopalnia złota mająca 3,5 tys lat czy kopalnia soli w Turdzie, również niewiele młodsza. W górach Transylwanii nie sposób się nie zakochać.
Dla wszystkich jadących do tego malowniczego kraju. Proszę nie mylić Rumunów z Cyganami ! To "dwa światy". Życzliwość i nastawienie Rumunów jest godna naśladowania.
Od 14 grudnia 1955 członek ONZ, od 29 marca 2004 roku Rumunia jest członkiem NATO, a od 1 stycznia 2007 Unii Europejskiej. Po przyjęciu do UE Rumunia stała się siódmym według liczby ludności krajem wspólnoty. W miastach nie ma problemu z płatnością kartą czy z bankomatami, natomiast w regionach wiejskich, należy mieć gotówkę.
W wieku XII niemieccy osadnicy i handlarze zwani przez miejscowych Sasami zostali sprowadzeni do Siedmiogrodu, (rum. Transilvania) przez króla Węgier, by zasiedlić i bronić granic jego królestwa. Kronikarz Krauss datuje osiedla niemieckie w Sighișoarze na 1191 rok. Miasto przed 1280 rokiem nazywało się z łaciny Castrum Sex, natomiast od około 1280 Niemcy nazwali je Schespurch. W 1337 Sighișoara stała się domeną królewską i otrzymała prawa miejskie w 1367 roku jako Civitas de Segusvar. W dokumentach z 1435 r. występuje już pod dzisiejszą nazwą.
Miasto odgrywało ważną strategiczną i handlową rolę na rubieżach Europy Środkowej przez kilka stuleci. Sighișoara stała się jednym z najważniejszych miast Siedmiogrodu (Transylwanii), odwiedzanym przez rzemieślników z całego Cesarstwa. Niemieccy rzemieślnicy dominowali w gospodarce miasta do tego stopnia, że sami zbudowali fortyfikacje obronne. Szacuje się, że między XVI i XVII stuleciem w Sighișoarze istniało 15 gildii i 20 cechów rzemieślniczych. W Sighișoarze mieszkał też barokowy rzeźbiarz Elias Nicolai. Książę Wołoszczyzny (rum. Țara Românească), Wład Diabeł, bił tutaj monety oraz wydał pierwszy dokument zawierający rumuńską nazwę miasta Sighișoara. Miasto było też siedzibą Jerzego Rakoczego, wybranego księciem Siedmiogrodu i królem Węgier w 1629 r.
Sighișoara przecierpiała okupację turecką, pożary i zarazy w XVII i XVIII wieku. Niedaleka równina Albeşti była miejscem Bitwy pod Sighișoarą (węg. Segesvárem), gdzie rewolucyjna armia węgierska pod wodzą Józefa Bema została pokonana przez armię rosyjską dowodzoną przez Ludersa 31 lipca 1849 r. Pomnik wzniesiono w 1852 roku ku czci rosyjskiego generała Skariatina, poległego w tej bitwie. Powszechnie uważa się, że także węgierski poeta Sándor Petőfi zginął w tej bitwie. Pomnik ku jego pamięci wzniesiono w 1897 r. Po I wojnie światowej Sighișoara przeszła w wyniku rozpadu Austro-Węgier w granice Królestwa Rumunii. (Wikipedia)
Obszerna galeria
