Wjeżdżając do Czarnogóry, jednym z celów zwiedzania była stolica. Po górskich wędrówkach, noclegu na 2100m n.p.m, lekkim chłodzie i zupkach chińskich nasze myśli były skierowane na jakieś większe miasto. Podgorica ma 137 tys. mieszkańców i należy do najcieplejszych miast kraju. Zdanie z przewodnika nie było zachęcające: „W stolicy nie warto zostawać, bo niewiele tu atrakcji, a noclegi kosztują nieproporcjonalnie więcej niż w reszcie kraju".... Jak to zwykle z nami jest, nie sugerowaliśmy się zbytnio tym osądem. Chcąc samemu to zbadać organoleptycznie wyruszyliśmy na spacer skoro świt.
Największe miasto i stolica Czarnogóry, jednego z najmłodszych krajów w Europie. Leży na wysokości 44 m n.p.m. Dobre położenie geograficzne między rzekami Ribnicą i Moračą uczyniło miasto atrakcyjnym miejscem do zasiedlenia
Kładka piesza nad rzeką Moracą, w tle most Milenium
Nadmienić w tym miejscu muszę, że nocleg 5km od centrum kosztował nas 0zł, w tym doświadczyliśmy miłej nocnej rozmowy z cieciem winnicy obok której się rozbiliśmy, a na dobry sen podarował nam worek winogron prosto z krzaczka, prosząc tylko o wodę dla psa, który też pilnował terenu. Tym sposobem już polubiliśmy Podgoricę.
Polskie tłumaczenie nazwy miasta brzmi "Podgórka" – gorica to czarnogórskie słowo oznaczające "górkę" oraz nazwa jednego ze wzgórz w pobliżu miasta. Miasto było również znane jako Doclea w czasach rzymskich. W średniowieczu miasto nazwano Ribnica, a w czasach komunistycznych Titograd – od nazwiska Josipa Broza Tito, dyktatora SFR Jugosławii.
Podgorica jako osada istniała już w XIII wieku naszej ery. Dokumenty wskazują na istniejące wówczas miasto o nazwie Birziminium. Po zakończeniu panowania rzymskiego i przejściu terenów pod rządy osmańskie przemianowano je na Ribnicę. Pod panowaniem tureckim Podgorica była w latach 1466–1878 rozwijając się głównie jako ośrodek rzemieślniczy i handlowy. Pod koniec tego okresu miasto stało się częścią Czarnogóry. W 1918 roku Wielkie Zgromadzenie Serbskie uchwaliło w Podgoricy włączenie Czarnogóry do Serbii, a później Podgorica została włączona do Jugosławii. Miasto przeszło ciężkie czasy włoskiej okupacji oraz bombardowania alianckie...
Jednakże sama stolica, Podgorica, jest miastem niewątpliwie interesującym. Z tego względu chociażby, że przecina je sześć rzek, z których jedna – wiedzie przez samo centrum, urozmaicając je malowniczymi przełomami.
Rzeka Moraca
Gdyby ktoś chciał narzekać na brak cennych zabytków, należy pamiętać, że w roku 1944 Podgorica została zbombardowana i całkowicie zrównana z ziemią przez naloty alianckie. 19 grudnia 1944 miasto zostało wyzwolone. W latach powojennych zostało zbudowane od podstaw w zupełnie nowym kształcie, a jego nazwa zmieniona na Titograd. Do Titogradu została przeniesiona stolica Czarnogóry z Cetynii w 1946 roku. Powrót do dawnej nazwy nastąpił 2 kwietnia 1992 roku.
Jednym z zabytków architektury jest znajdująca się w centrum, XVIII-wieczna wieża zegarowa (Sahat kula), wzniesiona przez Turków, będąca po dziś dzień ozdobą muzułmańskiej dzielnicy. Ta czworoboczna konstrukcja stoi na placu Trg Vojvode Osmanagića w dzielnicy Stara Varoš.
Wartym zwiedzenia jest również Muzeum przyrodnicze posiadające bogatą kolekcję zbiorów flory i fauny oraz Muzeum Archeologiczne, do którego zbiorów należą eksponaty pochodzące z rzymskiego miasta Duklja. Dzielnica Nova Varoš położona jest u stóp wzgórza Gorica, wznoszącego się na północ od centrum. Na stokach Goricy powstał park miejski, a szczyt góry jest dobrym punktem widokowym, a którego rozpościera się panorama miasta.
Wejście do parku
Przez park wiedzie wiele ścieżek, na których głównie można spotkać starsze osoby uprawiające różne sporty
Owoce rosnące w parku to głównie granaty i oliwki
Panorama Podgoricy ze wzgórza:
Najważniejsza dla miasta świątynia Katedra Zmartwychwstania Chrystusa – nowy serbski kościół prawosławny, uważany za największe miejsce kultu.
Katedra Zmartwychwstania Chrystusa - najpopularniejsza świątynia w mieście
Inne atrakcje
Interesujące wrażenie sprawiają także ruiny grodu Ribnica, datowane na końcówkę XII wieku oraz XIII-wieczna cerkiew św. Jerzego, zachowana co prawda w nie najbardziej okazałej kondycji. Obiekty muzealne w mieście reprezentuje Muzeum Miasta Podgoricy, które istnieje od 60 lat. Znajdują się w nim zbiory etnograficzne, archeologiczne, historyczne i kulturalne. Na spektakl można się udać doCzarnogórskiego Teatru Narodowego. Teatr został założony w 1953 roku, przeszedł pożar i przebudowę, a dziś pełni funkcję Teatru Narodowego. Miłośnicy zakupów powinni udać się na główny plac miasta, jakim jest Plac Republiki. Znajdują się tu najlepsze sklepy oraz skwer z fontannami, gdzie można odpocząć.
Z obiektów zachowanych w nieco lepszym stanie, na uwagę zasługuje most Milenium – budowla co prawda całkiem nowoczesna, jednakże z pewnością widowiskowa
Kładka dla pieszych
Cały dzień bardzo miło można spędzić na poznawaniu miasta, jeśli temperatura nie przekracza 40 stopni, bo w takim przypadku należy chować się w cieniu, by nie zniechęcić się do tego miasta;) Jak na stolicę, bardzo spokojne i dość prowincjonalne miasto, które jednak prężnie się rozwija.
Tradycyjne spacery
W Podgoricy kultywuje się tradycję wieczornych spacerów. Zanikł obyczaj, zgodnie z którym jedną stroną ulicy spacerowały dziewczęta, a drugą młodzieńcy, ale nadal wielu mieszkańców stolicy Czarnogóry spędza wieczory pod gołym niebem, przechadzając się. Najbardziej popularnym miejscem jest ulica Slobode. Ruchliwa w dzień arteria od wczesnego wieczora do późnej nocy staje się strefą pieszą.
Spacer ulicami w Podgoricy:
Karolina Zięba - Kulawik