Zwiedzanie oddziałów Muzeum Historycznego Miasta Krakowa
Kraków, miasto znane i podziwiane przez turystów nie tylko z Polski ale i z całego świata.
Pierwsze kroki wszyscy kierują na rynek by przejść się wzdłuż kamienic kupieckich czy przysiąść w jednej w kilkudziesięciu kawiarni, chłonąc wyjątkową atmosferę jednego z największych rynków w Europie.
Nie sposób przejść obojętnie obok Bazyliki Mariackiej czy pomnika Adama Mickiewicza. Nie można nie wejść do Sukiennic, które w swoich wnętrzach kryją nie tylko kramy kupieckie czy restauracje a w podziemiach fantastyczną wystawę prezentującą tysiącletnią historię Grodu Kraka. Niczym wisienką na torcie będzie wejście na piętro Sukiennic. W 1879 roku sale I piętra gmachu Sukiennic wybrane zostały na siedzibę powstającego Muzeum Narodowego To właśnie w Sukiennicach mieści się jedna z największych w Polsce stałych wystaw XIX-wiecznego polskiego malarstwa i rzeźby. Ekspozycja obejmuje cztery sale: Sala Bacciarellego, Sala Michałowskiego, Sala Siemiradzkiego czy Sala Chełmońskiego.
Pierwsze kroki wszyscy kierują na rynek by przejść się wzdłuż kamienic kupieckich czy przysiąść w jednej w kilkudziesięciu kawiarni, chłonąc wyjątkową atmosferę jednego z największych rynków w Europie.
Nie sposób przejść obojętnie obok Bazyliki Mariackiej czy pomnika Adama Mickiewicza. Nie można nie wejść do Sukiennic, które w swoich wnętrzach kryją nie tylko kramy kupieckie czy restauracje a w podziemiach fantastyczną wystawę prezentującą tysiącletnią historię Grodu Kraka. Niczym wisienką na torcie będzie wejście na piętro Sukiennic. W 1879 roku sale I piętra gmachu Sukiennic wybrane zostały na siedzibę powstającego Muzeum Narodowego To właśnie w Sukiennicach mieści się jedna z największych w Polsce stałych wystaw XIX-wiecznego polskiego malarstwa i rzeźby. Ekspozycja obejmuje cztery sale: Sala Bacciarellego, Sala Michałowskiego, Sala Siemiradzkiego czy Sala Chełmońskiego.
Rynek Główny, Sukiennice i dorożki.
Tłumy turystów niezmiennie od lat, ciągną ulicą Grodzką na Wzgórze Wawelskie, gdzie jednym wystarczy spacer po dziedzińcu a inni przejdą po wnętrzach Zamku Królewskiego.
To są oczywiście żelazne punkty programu każdej wycieczki czy turystów indywidualnych odwiedzających Kraków. Co jednak gdy ktoś zauroczy się w tym mieście i zechce odwiedzić Gród Kraka ponownie ? Co wówczas gdy ktoś przyjeżdża tutaj znacznie częściej ? Miejsc oczywistych jest wiele a jeszcze więcej jest miejsc i zakamarków tych mniej oczywistych.
Wiele lat temu byłem właśnie tym turystą, zauroczonym w mieście do którego uwielbienia i innego spojrzenia nauczył mnie Profesor Wiktor Zin. To przez niego a właściwie dzięki Niemu i Jego genialnym opowieściom "Piórkiem i Węglem" pokochałem Kraków i jego zabytki. I tak od dziesięcioleci spaceruję ulicami wyjątkowego miasta, zaglądając w coraz to inne zakamarki, odwiedzając po raz enty Wawel, wchodząc po raz setny na Wieżę Ratusza czy wdrapując się na Hejnalicę, by wraz ze strażakiem grającym hejnał 96 razy na dobę, spoglądać na panoramę ulubionego miasta.Mogę powiedzieć że znam Kraków dobrze. Wydawało mi się że znam to miasto bardzo dobrze i miałem rację, wydawało mi się...Pomijając że cały czas coś się zmienia i powstają nowe, inne przestrzenie, to jednak tak dużego miasta, o tak bogatej historii i tak wielu zabytków nie sposób poznać dokładnie.Nie znam wszystkiego ja, a co dopiero turysta który jest tutaj po raz kolejny, powiedzmy w delegacji czy też z chęci kolejnej wizyty w mieście do którego się wraca. Kolejny dzień na rynku ? Kolejny raz na Krakowskim Kazimierzu ? Kolejny raz na Wawelu ? Owszem, można ale... no właśnie, ale jest jeszcze tyle miejsc do zobaczenia i to miejsc jakże ciekawych.
To są oczywiście żelazne punkty programu każdej wycieczki czy turystów indywidualnych odwiedzających Kraków. Co jednak gdy ktoś zauroczy się w tym mieście i zechce odwiedzić Gród Kraka ponownie ? Co wówczas gdy ktoś przyjeżdża tutaj znacznie częściej ? Miejsc oczywistych jest wiele a jeszcze więcej jest miejsc i zakamarków tych mniej oczywistych.
Wiele lat temu byłem właśnie tym turystą, zauroczonym w mieście do którego uwielbienia i innego spojrzenia nauczył mnie Profesor Wiktor Zin. To przez niego a właściwie dzięki Niemu i Jego genialnym opowieściom "Piórkiem i Węglem" pokochałem Kraków i jego zabytki. I tak od dziesięcioleci spaceruję ulicami wyjątkowego miasta, zaglądając w coraz to inne zakamarki, odwiedzając po raz enty Wawel, wchodząc po raz setny na Wieżę Ratusza czy wdrapując się na Hejnalicę, by wraz ze strażakiem grającym hejnał 96 razy na dobę, spoglądać na panoramę ulubionego miasta.Mogę powiedzieć że znam Kraków dobrze. Wydawało mi się że znam to miasto bardzo dobrze i miałem rację, wydawało mi się...Pomijając że cały czas coś się zmienia i powstają nowe, inne przestrzenie, to jednak tak dużego miasta, o tak bogatej historii i tak wielu zabytków nie sposób poznać dokładnie.Nie znam wszystkiego ja, a co dopiero turysta który jest tutaj po raz kolejny, powiedzmy w delegacji czy też z chęci kolejnej wizyty w mieście do którego się wraca. Kolejny dzień na rynku ? Kolejny raz na Krakowskim Kazimierzu ? Kolejny raz na Wawelu ? Owszem, można ale... no właśnie, ale jest jeszcze tyle miejsc do zobaczenia i to miejsc jakże ciekawych.
Muzeum Stanisława Wyspiańskiego przy Placu Sikorskiego 6
Przechodziłem obok setki razy. Setki razy w nieświadomości mijałem obiekty których wnętrza skrywały skarby. Nie, nie przesadzam mówiąc o skarbach, bo te miejsca to oddziały Muzeum Narodowego w Krakowie które prezentują coś do czego zaraził mnie wspomniany wcześniej Profesor Wiktor Zin. By być bardziej precyzyjnym mówiąc o tych skarbach, to coś z czym miałem i mam do czynienia na co dzień i to od dzieciństwa.
Mówiąc o Muzeum Narodowym większości zapewne przychodzi na myśl Gmach Główny, a tymczasem... Niewielki obiekt, wyróżniający się jedynie elewacją z cegły i kamienia, zaadoptowany z budynku Starego Spichlerza, który jak już wspominałem mijałem wielokrotnie. Muzeum Stanisława Wyspiańskiego przy Placu Sikorskiego 6 czyli całkiem blisko Plant i Rynku Głównego. Wchodzę po raz pierwszy, mieszkając tak wiele lat w Krakowie. Wchodzę i czuję się jak dziecko w fabryce czekolady, mogąc jeść do woli. Nikt mnie nie pogania, nie muszę zakładać kapci i mogę robić zdjęcia. Mogę też do woli stać i gapić się na obrazy znane z podręczników szkolnych i wielu pocztówek. Tak oto stoję twarzą w twarz z mistrzem Stanisławem Wyspiańskim i jego obrazom. Obrazom przywołującym w pamięci wspomnienia. Na piętrze spoglądam na projekty jego autorstwa, znane witraże wyszły spod jego ręki. Słynne podręcznikowe i filmowe "Wesele" Wyspiańskiego ? No właśnie, także i tutaj zobaczyłem to od podszewki. Stanisław Wyspiański (1869–1907) – dramatopisarz, poeta, malarz, grafik, reformator teatru, projektant wnętrz – należy do grona najwybitniejszych i najwszechstronniejszych twórców polskich.Muzeum które jeszcze nie raz odwiedzę bo klimat samego miejsca wciąga a jego obrazy hipnotyzują.
Wchodząc do tego muzeum, byłem przekonany że godzina lekcyjna załatwi sprawę. Jakże można się pomylić. Nie wiedząc kiedy, zleciały ponad dwie godziny.
Mówiąc o Muzeum Narodowym większości zapewne przychodzi na myśl Gmach Główny, a tymczasem... Niewielki obiekt, wyróżniający się jedynie elewacją z cegły i kamienia, zaadoptowany z budynku Starego Spichlerza, który jak już wspominałem mijałem wielokrotnie. Muzeum Stanisława Wyspiańskiego przy Placu Sikorskiego 6 czyli całkiem blisko Plant i Rynku Głównego. Wchodzę po raz pierwszy, mieszkając tak wiele lat w Krakowie. Wchodzę i czuję się jak dziecko w fabryce czekolady, mogąc jeść do woli. Nikt mnie nie pogania, nie muszę zakładać kapci i mogę robić zdjęcia. Mogę też do woli stać i gapić się na obrazy znane z podręczników szkolnych i wielu pocztówek. Tak oto stoję twarzą w twarz z mistrzem Stanisławem Wyspiańskim i jego obrazom. Obrazom przywołującym w pamięci wspomnienia. Na piętrze spoglądam na projekty jego autorstwa, znane witraże wyszły spod jego ręki. Słynne podręcznikowe i filmowe "Wesele" Wyspiańskiego ? No właśnie, także i tutaj zobaczyłem to od podszewki. Stanisław Wyspiański (1869–1907) – dramatopisarz, poeta, malarz, grafik, reformator teatru, projektant wnętrz – należy do grona najwybitniejszych i najwszechstronniejszych twórców polskich.Muzeum które jeszcze nie raz odwiedzę bo klimat samego miejsca wciąga a jego obrazy hipnotyzują.
Wchodząc do tego muzeum, byłem przekonany że godzina lekcyjna załatwi sprawę. Jakże można się pomylić. Nie wiedząc kiedy, zleciały ponad dwie godziny.
Kamienica Szołayskich im. Feliksa Jasieńskiego
Po wyjściu na zewnątrz pomyślałem sobie że to dobry czas na kawę. Ruszyłem zatem w stronę Rynku. Przechodząc przez Plac Szczepański mijałem a jakże, enty raz okazałą kamienicę w niedalekim sąsiedztwie Teatru Starego. Kamienica Szołayskich im. Feliksa Jasieńskiego to narożny, dwupiętrowy budynek usytuowany w pobliżu Rynku Głównego a że byłem już pozytywnie naładowany sztuką, postanowiłem że wstąpię na chwilkę i dosłownie zerknę czy warto.
Nastawienie i jakże inne od tych znanych z innych muzeów miłe podejście obsługi, zachęciło mnie by wejść na piętro, a tutaj...
Nastawienie i jakże inne od tych znanych z innych muzeów miłe podejście obsługi, zachęciło mnie by wejść na piętro, a tutaj...
Dwie stałe ekspozycje: „Przedmioty. Galeria designu polskiego XX i XXI wieku” oraz „Przekroje Galeria architektury polskiej XX i XXI wieku”. Na pierwszym piętrze miałem spory przekrój: od projektów graficznych, przez modę i meble, po gry komputerowe – najciekawsze przykłady polskiego designu ostatnich ponad 120 lat prezentowane są na stałej ekspozycji „Przedmioty. Galeria Designu Polskiego XX i XXI wieku”. Prezentacja tych wyjątkowych obiektów to zapowiedź przyszłej działalności nowego oddziału Muzeum Narodowego w Krakowie w dawnym hotelu Cracovia.
Na drugim piętrze wystawa nie mniej wciągająca. Tutaj znajduje się ekspozycja podzielona na sześć sekcji odpowiadających sześciu tematom, w ramach których pokazane są wybrane polskie projekty i realizacje architektoniczne XX i XXI wieku. Owe zagadnienia zostały tak dobrane, aby umożliwić opisanie architektury w jej codziennym funkcjonowaniu oraz oddziaływaniu na człowieka i otoczenie. Wystawa to oczywiście wiele doskonałych makiet uzupełnionych zdjęciami i rysunkami, a wszystko w doskonałej aranżacji.
Warto zagłębić się w każdą prezentowaną wystawę, bo Kamienica Szołayskich jest niczym pudełko czekoladek o jakim wspominał Tom Hanks w filmie "Forrest Gump" i nigdy nie wiesz, na co trafisz przemierzając kolejne sale na kolejnych piętrach. Kawa musiała poczekać kolejne blisko 3 godziny ale jak mawiał Arnolda Schwarzenegger - I'll be back.
Na parterze znajduje się godna polecenia Księgarnia Muzeum Narodowego w Krakowie. To przede wszystkim dla chcących zabrać ze sobą zdjęcia i opisy tych i innych wystaw muzealnych. Wybór publikacji i albumów jest imponujący.
Godne uwagi jest to, że zbiory muzealne dostępne są także dla osób niepełnosprawnych. W każdym z obiektów mijałem widny dla wózków i osób z problemami ruchowymi.
Dniem otwartym w MHK jest wtorek. W tym dniu można bezpłatnie zwiedzać większość oddziałów MHK.
Widok na Wzgórze Wawelskie
Muzeum Stanisława Wyspiańskiego przy Placu Sikorskiego 6
Plan zagospodarowania Wzgórza Wawelskiego.
Kamienica Szołayskich im. Feliksa Jasieńskiego
SKANSENY I MUZEA PLENEROWE W MAŁOPOLSCE
Opracowanie & foto: Albin Marciniak
