Pętla Boryszyńska

Pętla Boryszyńska

Pętla Boryszyńska


będąca częścią dużego założenia pn. Międzyrzecki Rejon Umocniony
 
 
   Pętla Boryszyńska – umowna nazwa używana na określenie części podziemi Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego (niem.Ostwall albo Festungsfront im Oder-Warthe Bogen (OWB)), mającej stanowić zaplecze niewybudowanej baterii pancernej nr 5. Długość odcinka podziemnej trasy turystycznej dostępnego do zwiedzania wynosi 5 km (do kilkunastu kilometrów poza trasą standardową). Pętla Boryszyńska znajduje się w pobliżu miejscowości Boryszyn w gminie Lubrza, w województwie lubuskim. Pętla Boryszyńska znana jest także z powodu wielu zamieszkujących tu nietoperzy.
 
 
Zespół bunkrów położony jest na skraju wsi Boryszyn. Główny obiekt MRU tj. Międzyrzecki Rejon Umocniony położony jest kilka kilometrów dalej, na skraju wsi Pniewo.
 
 
 
 
 
 
 
    Międzyrzecki Rejon Umocniony – a właściwie z niemieckiego Front Ufortyfikowany Łuku Odry i Warty (Festungsfront Oder-Warthe Bogen) – jako jeden z największych założeń obronnych w Europie, z wyjątkowymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi czy unikatowymi pancerzami, stanowi doskonały przykład niemieckiej sztuki fortyfikacyjnej lat 30-tych XX wieku. Współcześnie udostępniony do zwiedzania stanowi największą atrakcję turystyczną Ziemi Lubuskiej. W dzisiejszych czasach mroczne zakamarki MRU stały się idealnym miejscem schronienia dla nietoperzy, uwielbiających warunki panujące w podziemiach systemu – stała temperatura 8-10 stopni, niezmienna wilgotność oraz mrok – przyciąga to co zimy ok. 30 000 sztuk tych „latających myszy”. Właśnie ze względu na ochronę przesypiających zimę nietoperzy większość podziemnych tuneli udostępniona jest turystom tylko w okresie letnim – od kwietnia do października. Podziemia, prócz niewielkich skrzydlatych stworzeń kryją także mnóstwo tajemnic, w dużej części zgłębionej przez naszych przewodników. To od nich proponujemy dowiedzieć się więcej szczegółów niesamowitej historii tego praktycznie nigdy nie wykorzystanego systemu. Rozpoczyna się ona właściwie już po I Wojnie Światowej – osłabione wojną Niemcy zostały także mocno ograniczone zakazami, co więcej, postanowieniami Traktatu Wersalskiego oddały Francji Alzację i Lotaryngię.
 
 
 
 
 
 
   To właśnie po to, by odzyskać te ziemie Niemcy planowały atak na Francję, sytuację komplikował jednak fakt, że uderzenie na sojusznika Polski spowodowałoby, że Niemcy byłyby zmuszone do walki na dwóch frontach. Z tej przyczyny już pod koniec lat 20-tych rozpoczęto budowę umocnień na wschodnich terenach Niemiec wzdłuż granicy z Polską. Po dojściu do władzy Hitlera plany tych fortyfikacji zostały rozbudowane do 3 ogromnych systemów broniących wschodnich granic Niemiec. W latach 1934-1938 na północ od Warty budowany był Wał Pomorski (Pommernstellung), na południu Umocnienia Odry (Oderstellung), a w centralnej części, pomiędzy Wartą i Odrą – Ufortyfikowany Łuk Odry i Warty (Festungsfront Oder-Warthe Bogen – OWB), po wojnie przemianowany na Międzyrzecki Rejon Umocniony. Oprócz ponad setki obiektów naziemnych (z ponad 300 planowanych) miała powstać także ogromna podziemna sieć korytarzy – plan ten zrealizowano w niewielkim stopniu – powstało ledwie ok. 30 km tuneli łączących ze sobą dwupoziomowe wieże pancerne. Te ostatnie, uzbrojone m.in. w miotacz płomieni, wyrzutnię granatów czy kopuły strzelnicze z km-ami połączone zostały z systemem tuneli szybami komunikacyjnymi o głębokości 15-40 metrów i dzięki temu dawały dostęp do ukrytych w podziemiach magazynów broni, jedzenia, ubrań, koszarów czy dworców kolejki wąskotorowej. W 1938 r. do przerwania budowy umocnień zmusiła Hitlera zmiana strategii – planował już atak, a nie obronę przed Polską – oraz koszty budowy – zamiast istniejącej części systemu można było stworzyć ok. 10 dywizji pancernych. Pomimo tego, że system był uzbrojony i gotowy do walki, ze względu na brak przeszkolonych żołnierzy nigdy nie został tak naprawdę wykorzystany – trwające 3 dni walki nie zatrzymały pochodu sowieckiej armii.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


dojazd
 
Wejście do Podziemnej Trasy Turystycznej Pętla Boryszyńska znajduje się na wschód od wsi Boryszyn, gmina Lubrza, powiat świebodziński w województwie lubuskim, niedaleko skrzyżowania dwóch głównych dróg S3 (Gorzów-Zielona Góra) i S2 (Berlin – Frankfurt-Poznań)
Aby tu dojechać, należy z północnej obwodnicy Świebodzina skręcić na Lubrzę (droga S2 / E30).
Jadący z północy na południe mogą już w miejscowości Kaława skręcić na światłach w prawo kierując się na Pniewo, Wysoką i docelowo Boryszyn (droga S3 / E65).
Już od drogi S3 i S2 będą Państwa prowadzić ogromne brązowo-białe tablice z napisem „Ostwall / Pętla Boryszyńska”.
Uwaga! Nie ma zjazdu z Autostrady A2 (wschód – zachód)! Najbliższe zjazdy to Nowy Tomyśl (45km) i Trzciel (30km) od strony wschodniej oraz Torzym (ok. 25 km) od strony zachodniej.
Posiadacze GPS mogą kierować się na 52.355360, 15.466862 (+52° 21′ 19.30″, +15° 28′ 0.70″)
 
 

 

 

NAJPIĘKNIEJSZE PODZIEMIA TURYSTYCZNE W POLSCE
 
 

 NAJPIĘKNIEJSZE PODZIEMIA

 

 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Pokrewne artykuły

Administratorem Twoich danych osobowych jest Fundacja Klubu Podróżników Śródziemie Aleja Podróżników KRS: 0000556344 na podstawie art. 6 ust. 1 lit. b RODO. Skontaktować się z nami możesz mailowo alejapodroznikow@gmail.com

Jeżeli chcesz wykorzystać materiały naszego autorstwa zamieszone na portalu skontaktuj się z nami: alejapodroznikow@gmail.com