Kopiec Kościuszki w Krakowie
Kopiec Kościuszki górujący nad Krakowem jest symbolem Polaków i miejscem niedzielnych wycieczek. Wspaniały punkt widokowy z panoramą na Tatry czy Jurę Krakowsko-Częstochowską.
Kopiec Kościuszki w Krakowie – jeden z czterech kopców krakowskich usypanych bohaterom narodowym, poświęcony Tadeuszowi Kościuszce, usypany na najwyższym wzniesieniu wzgórza Sikornik, zwanego też Wzgórzem św. Bronisławy.
Uroczyste rozpoczęcie sypania kopca 15 września 1820 r. stało się wielkim wydarzeniem, przyciągnęło wielu Polaków, także spoza granic Rzeczypospolitej Krakowskiej: weteranów powstań, chłopów, młodzieży. W trakcie trwającej trzy lata budowy znaczną część prac wykonali ochotnicy, symboliczny chociażby udział w sypaniu stał się patriotycznym obowiązkiem, brali w nim udział nawet cudzoziemcy odwiedzający miasto. Ostatecznie, mimo problemów technicznych i finansowych, budowę zakończono 25 października 1823 r. Usypany kopiec miał 80 m średnicy podstawy, 8,5 m średnicy u wierzchołka i wysokość 34,1 m. Podczas I wojny światowej Austriacy usunęli kamień pamiątkowy i urządzili na szczycie kopca punkt obserwacyjny. Po odzyskaniu niepodległości budowla stała się znów dużą atrakcją i osobliwością Krakowa, celem licznych wycieczek. W 1937 r. wzniesiono w pobliskim Lesie Wolskim czwarty kopiec – Józefa Piłsudskiego. Hitlerowscy okupanci planowali zniwelowanie kopca Kościuszki jako symbolu polskości. Podczas wyzwalania Krakowa kopiec był punktem obserwacyjnym i siedzibą dowództwa wojsk radzieckich.
Po II wojnie światowej przystąpiono do niszczenia poaustriackiego fortu, motywując to potrzebą pozyskania materiałów budowlanych, jak i zatarcia śladów obecności zaborcy. Prace rozbiórkowe trwały do 1957 r. (zdołano wyburzyć zachodnią część fortu), jednak wskutek protestów miłośników zabytków i specjalistów, jak również nieopłacalności całego przedsięwzięcia, zrezygnowano z tych działań. Pojawiły się różne koncepcje zagospodarowania terenu. W 1977 r. w odrestaurowanej części fortu uruchomiono hotel, na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku fort stał się również siedzibą radia RMF FM,
Po II wojnie światowej przystąpiono do niszczenia poaustriackiego fortu, motywując to potrzebą pozyskania materiałów budowlanych, jak i zatarcia śladów obecności zaborcy. Prace rozbiórkowe trwały do 1957 r. (zdołano wyburzyć zachodnią część fortu), jednak wskutek protestów miłośników zabytków i specjalistów, jak również nieopłacalności całego przedsięwzięcia, zrezygnowano z tych działań. Pojawiły się różne koncepcje zagospodarowania terenu. W 1977 r. w odrestaurowanej części fortu uruchomiono hotel, na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku fort stał się również siedzibą radia RMF FM,
Na Kopcu można odwiedzić działające wystawy :
Insurekcja i Tradycje Kościuszkowskie w Krakowie, Wystawa pt. "Kopce Krakowskie", Wystawa Figur Woskowych "Polaków Drogi Do Wolności".
Godziny wstępu na Kopiec Kościuszki
Przez cały rok kopiec otwarty jest od godziny 900 do zmroku, dodatkowo - w okresie od 1 maja do 31 września, otwarty jest od zmroku do godziny 2300
(piątek, sobota, niedziela, święta).
(piątek, sobota, niedziela, święta).
Godziny wstępu na Wystawę Figur Woskowych
Wystawa czynna jest od godziny 900 do zmroku.
O jakim charakterze jest ta wystawa, tłumaczy sam jej tytuł: "POLAKÓW DROGI DO WOLNOŚCI". Pod jednym dachem spotkać więc można najwybitniejszych Polaków z naszej bogatej historii, którzy walczyli, nie tylko orężem, w imię wolności. I tak, jako przedstawicieli czynu zbrojnego możemy zobaczyć Kazimierza Pułaskiego i Tadeusza Kościuszkę wraz z Jerzym Waszyngtonem, generała Józefa Dąbrowskiego (ku czci którego powstała Pieść Legionów Włoskich - nasz hymn narodowy), anonimowego zesłańca na Sybir po upadku Powstania Styczniowego, Bartosza Głowackiego w scenie Bitwy Racławickiej oraz Marszałka Józefa Piłsudskiego. Z dziedziny literatury widzimy Adama Mickiewicza w Wielkiej Bibliotece Polskiej w Paryżu podczas Wielkiej Emigracji oraz Henryka Sienkiewicza w swoim gabinecie. Jest także Fryderyk Chopin, który wspaniałą muzyką dodawał Polakom wiary w niepodległy byt. Dziedzinę malarstwa reprezentuje Jan Matejko przy sztalugach w swojej pracowni, przywołujący na malowanych przez siebie obrazach wielkie zwycięstwa Polaków, a politykę - znakomity pianista i pierwszy premier Polski Ignacy Paderewski. Nie mogło też zabraknąć Jana Pawła II oraz kanonizowanej przez Niego w pobliskich Łagiewnikach Siostry Faustyny. Jak widać jest to wystawa, która edukuje i przypomina historię - za pośrednictwem realistycznych figur wykonanych w skali 1:1, ubranych w stroje z epoki (część z nich to stroje ponad stuletnie, użyczone przez Teatr Słowackiego), przedstawionych w interesujących aranżacjach.
foto: Albin Marciniak
sposób zabezpieczenia kopca przed osuwaniem zboczy
