Góry

Sarnia Skała w Tatrach Zachodnich

Sarnia Skała – szczyt o wysokości 1377 m n.p.m. w pasie reglowym Tatr Zachodnich, między Doliną Białego a Doliną Strążyską.

 Sarnia Skała jest miejscem chętnie odwiedzanym zarówno przez turystów indywidualnych jak i wycieczki szkolne. Dojście nie sprawia praktycznie żadnych trudności. Warto popatrzeć na Giewont z bardzo bliska. Robiąc pętlę, mamy okazję na przejście Doliną Białego i Doliną Strążyską oraz podejść pod Wodospad Siklawica. Jeden z łatwiejszych szlaków do przejścia w Tatrach.

 

Sarnia Skała tworzy skalistą grań o długości około 300 m i przebiegu równoleżnikowym. Na południu Czerwona Przełęcz (1301 m) oddziela ją od Suchego Wierchu (1539 m n.p.m.). Ku północy od Sarniej Skały odbiegają dwa grzbiety tworzące obramowanie dla dwóch dolin reglowych znajdujących się poniżej Sarniej Skały: Doliny Spadowiec i Doliny ku Dziurze. Jeden z tych grzbietów opada w północno-wschodnim kierunku, w Łomiku rozgałęziając się na dwa ramiona otaczające Dolinę Spadowiec. Obydwa ramiona noszą nazwę Spaleniec. Drugi grzbiet opada w północnym, nieco odchylonym na północny zachód kierunku, oddzielając Dolinę Strążyską od Doliny ku Dziurze. Grzbiet ten w dolnej części nazywa się Grześkówkami. Pomiędzy tymi grzbietami z Sarniej Skały opada w północnym kierunku jeszcze grzęda dzieląca górną część Doliny ku Dziurze na dwie odnogi.

 

Sarnia Skała zbudowana jest z wapieni dolomitowych. Pod jej skalistymi ścianami znajduje się niewielka, zarastająca kosodrzewiną polana. Dawniej Sarnią Skałę nazywano Małą Świnicą, Świniczką lub Świnią Skałą i była ona intensywnie penetrowana przez poszukiwaczy skarbów (na skałach zachowały się do tej pory wyryte przez nich znaki).

Sarnia Skała jest w sezonie turystycznym zwykle masowo oblegana przez turystów. Z jej szczytu doskonały widok na masyw Giewontu, a w drugą stronę na Zakopane.