Babia Góra - szlak zimowy na Diablaka
Ta góra ma swoją magię i każdy kto raz choćby zbliżył się do niej, zawsze powraca. Bez względu na porę roku i pogodę, "Królowa Niepogody" przyciąga i czaruje. Dla wielu osób jest celem wędrówek w upalnym słońcu, jesiennej mżawce czy zimowej śnieżycy. Tutaj pogoda zmienia się jak w kalejdoskopie i choć w Beskidach może być piękna pogoda to szczyt Diablaka chowa się w chmurach. Bywa też odwrotnie. Gdy cała Małopolska przykryta jest pierzynką z chmur, na szczycie Królowej Beskidów świeci słońce a ponad warstwą chmur wyłania się grań Tatr. To właśnie dla takich widoków przez cały rok suną na szczyt rzesze chętnych by podziwiać taki spektakl.
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2029.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2023.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%203.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%201.jpg)
Dalsza droga wiedzie wygodną ścieżką leśną aż na polanę Markowe Szczawiny na wysokości 1180 m n.p.m. od której nazwę przyjęło schronisko turystyczne. Od parkingu czyli od początku wędrówki dzieli odległość 6300 m. Kolejny kilometr należy pokonać by dotrzeć na Przełęcz Brona 1180 m n.p.m. Tutaj zaczynają się widoki. Na prawo Mała Babia Góra a na lewo Diablak. By dotrzeć na wierzchołek leżący na wysokości 1725 m n.p.m. trzeba przejść jeszcze 2 km. Po drodze mijamy Lodową Przełęcz (1606 m n.p.m.) Po dotarciu na szczyt czeka nagroda. To piękna panorama której nic nie zasłania.
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2032.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2026.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2030.jpg)
Babia Góra wysokość 1725 m n.p.m. (Diablak, słow. Babia hora, niem. Teufelspitze czyli Góra diabła) nazywana też Królową Niepogody – masyw górski leżący w Paśmie Babiogórskim Beskidu Żywieckiego (według słowackiej terminologii są to Oravské Beskydy) w Beskidach Zachodnich. Jest to najwyższy szczyt całych Beskidów Zachodnich, najwyższy poza Tatrami szczyt w Polsce i drugi, po Śnieżce, pod względem wybitności. Babia Góra zaliczana jest do Korony Gór Polski.
Najwyższy wierzchołek, Diablak, z którego roztacza się panorama na wszystkie strony, obejmująca Beskid Żywiecki, Śląski, Mały, Makowski, Wyspowy, Gorce, Kotlinę Orawsko-Nowotarską, Tatry oraz góry Słowacji. Wierzchołek nie jest zalesiony a jedynym elementem na szczycie jest kamienny murek, będący osłoną przed wiatrami jakie tutaj potrafią wiać naprawdę mocno, oraz kamienny pomnik.
Pośredni Grzbiet n.p.m. – część zachodniego grzbietu Diablaka w Beskidzie Żywieckim. Rozciąga się od miejsca, w którym strome rumowisko Babiej Góry (na zachodnim stoku noszące nazwę Tablic Zejsznera) przechodzi w wyraźne wypłaszczenie, a Lodową Przełęczą (1606 m n.p.m.). Grzbietem tym biegnie granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Zachodnie zakończenie tego grzbietu nazywa się Pośrednim Garbem
Lodowa Przełęcz (1606 m n.p.m.) lub Zimna Przełęcz – przełęcz w masywie Babiej Góry w Beskidzie Żywieckim. Jest to płytkie obniżenie w północno-zachodniej grani Diablaka, pomiędzy zachodnim zakończeniem Pośredniego Grzbietu (tzw. Pośrednim Garbem) na wschodzie a Kościółkami na zachodzie. Rejon przełęczy jest kamienisty, północno-wschodnie stoki opadają urwiskiem do Kamiennej Dolinki.
Przełęcz Brona (1408 m n.p.m.) – przełęcz pomiędzy Małą Babią Górą a dokładniej przed jej drugim, wschodnim wierzchołkiem czyli Niższym Cylem. Nazwę przełęczy utworzył w 1925 Kazimierz Sosnowski od staropolskiego słowa brona oznaczającego bramę. Dawniej mieszkańcy Zawoi przełęcz tę nazywali po prostu Siodełkiem lub Siodłem. W XVII i XVIII wieku prowadził przez nią Zbójecki Chodnik – ścieżka łączącą Zawoję z Półgórą.
Babia Góra niemal od zawsze fascynowała. Przyciągała swoją tajemniczością i pięknem przyrody. Nie może wiec dziwić spore zainteresowanie jakie wzbudzała i wzbudza w coraz to nowych pokoleniach badaczy jej skarbów.
Pierwsze wzmianki o Babiej Górze pochodzą już z drugiej połowy XV wieku i zawarł je w swoim dziele "Chronographia Regni Poloniae" Jan Długosz, zamieszczając opis jej położenia i krótką charakterystykę. Niemal sto lat później Babią Górę umieszczono na mapach, a dokonał tego Marcin z Urzędowa w swoim dziele "Herbarz, czyli zielnik", gdzie nadmienił iż góra ta jest wielce zasobna w wiele rodzajów ziół leczniczych. Niemniej jednak w miarę rzetelnego opisu Babia Góra doczekała się dopiero w roku 1699 w "Dziejopisie Żywieckim" pióra Andrzeja Komonieckiego. Wiek XIX otworzył nowy okres w eksploracji naukowej Babiej Góry, którą opisuje m.in. Stanisław Staszic, Ludwik Zejszner oraz wielu innych. Wielkie zasługi dla poznania babiogórskiej przyrody położył niestrudzony badacz i orędownik powstania pierwszego schroniska pod Babią Górą - Hugo Zapałowicz.
Początek wieku XX przyniósł szereg zmian, a odzyskana niepodległość umożliwiła rozpoczęcie starań o objęcie Babiej Góry ochroną prawną. W roku 1925 powołano Państwową Radę Ochrony Przyrody, której celem stało się m.in. utworzenie parku narodowego na Babiej Górze. Duże zasługi ku temu położyli Kazimierz Sosnkowski i Władysław Midowicz. Dalsze starania, w które zaangażowani byli tacy wybitni przyrodnicy jak Walery Goetel oraz Władysław Szafer doprowadziły do objęcia gospodarką rezerwatową w 1928 roku 403ha partii podszczytowych oraz co szczególnie ważne do utworzenia w 1933 roku rezerwatu o powierzchni około 642ha. Tym sposobem łączna powierzchnia terenów chronionych na Babiej Górze wyniosła 1045ha.
W okresie wojny obszar Babiej Góry był intensywnie eksploatowany przez Niemców. Starania o ochronę można było wznowić dopiero po wojnie, co zaowocowało rozporządzeniem wydanym przez Radę Ministrów z dnia 30 października 1954 roku o utworzeniu Babiogórskiego Parku Narodowego, którego powierzchnia wynosiła ponad 1703ha.
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2025.jpg)
- czerwony - Główny Szlak Beskidzki Markowe Szczawiny – przełęcz Brona – Babia Góra – Sokolica – Przełęcz Lipnicka
-
- z Markowych Szczawin 1.30 h (↓ 1.10 h), z przełęczy Brona 1 h (↓ 0.45 h)
- z Przełęczy Lipnickiej 2.30 h (↓ 1.30 h), z Sokolicy 1.30 h (↓ 1 h)
-
- zielony - Przełęcz Jałowiecka – Mała Babia Góra – przełęcz Brona – Babia Góra – leśniczówka Stańcowa – Kiczory
-
- z Przełęczy Jałowieckiej Północnej 2.25 h (↓ 2 h), z Małej Babiej Góry 1.15 h (↓ 1.10 h)
- z Kiczor 3.40 h (↓ 3.10 h), ze Stańcowej 2.30 h (↓ 2 h)
-
- żółty - Markowe Szczawiny – Perć Akademików – Babia Góra – Chata Slaná Voda (Słowacja)
-
- z Markowych Szczawin 1.15 h (↓ 0.45 h)
- z Chaty Slaná Voda 3.25 h (↓ 3.10 h)
-
- czerwony - Orawska Półgóra – Chata Slaná Voda – Mała Babia Góra (czasy przejścia na Małą Babią Górę)
-
- z Orawskiej Półgóry 3.30 h (↓ 3.15 h), z Chaty Slaná Voda 3 h (↓ 2.45 h)
-
Spektakularne i bardzo popularne są wyjścia na wschód słońca na Diablaku.
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2028.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2029.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%209.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2012.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2018.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%208.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2011.jpg)
![](/images/parki_i_góry_/Babia%20Gora/Babia%20Gora%20Beskid%20zywiecki%20szlak%20zimowy%2014.jpg)